ჩემი ახალი კლასელი (7)

მისი სიტყვები იმდენად მომხვდა გულზე თავზე კონტროლი სულ დავკარგე, საკუთარი თავი მეზიზღებოდა გიორგი სანიკიძე მეზიზღებოდა და ჩემი არეეული , გაუკუღმართებული ცხოვრება მეზიზღებოდა ყველაზე მეტად , რომელშიც ვცხოვრობდი... დავკარგე მამა რომელიც ძალიან

ჩემი ახალი კლასელი (6)

ორივე ოთხიდან გამოვედით თან ხელში წიგნი შევაჩეჩე ბიჭებს რომ არ ეეჭვათ არაფრი, გული მაინც ვერ დავიმშვიდე იმ სიტყვების მერე რაც მან მითხრა ,არ ვიციცოდე რას გააკეტებდა როგორ მოიქცეოდა ან საერტოდ რა მოხდებოდა , ერთადერთი რამ რისაც მეშინოდა ირაკლის და

ჩემი ახალი კლასელი (5)

ვიცოდი ნიკა ამ ამბავს ასე არ დატოვებდა, ირაკლის და ლაშას დაელაპარაკებოდა მე კი სულაც არ მინდოდა ეს ამბავი მათ გაეგოთ. მეორე დღე შაბათი იყო მათი შეხვედრის შანსი კი ძალიან დიდი , ამიტომ კატასტროფულად მეშინობა , დილა უთენია იარკლის დავურეკე -კატო

ჩემი ახალი კლასელი (4)

მთელი ერთი თვე ვცდილობდი კატოსგან თავის შორს დაჭერას , ნამდვილი ტანჯვა იყო ჩემთვის, მაგარამ ირაკლის და ლაშას ნამდვილად ვერ გავუტეხავდი , გარკვევით ამიხსნეს რომ კატოსთან არაფერი არ უნდა მქონოდა არასდროს , მაგარამ გრძნობების მორევა იმაზე ძნელი

ჩემი ახალი კლასელი (3)

მანდატურებს კლასში დამრიგებელი შემოყვა რომელიც თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა ბრაზისგან , სკოლის პირველ დღესვე ჩხუბი მართლაც ზედმეტი იყო. -აღარ შემიძლია პირველი დღეა ხალხო რა ვერ გაიყავით? თქვა გაბრაზებულმა დამრიგებელმა ... ასეთმა შეკითხვის ფორმამ კი

ჩემი ახალი კლასელი (2)

საკმაოდ ბევრი ვიბოდიალეეთ როგორც ყოველთვის , ირაკლისთან და ლაშასტან ერთად ბოდიალი ალბათ არასდროს მომბეზრდებოდაა. მონატრებულები ერთმანეთს ზაფხულის იმ ამბებს ვუყვებოდიით ტელეფონით თქმა რომ დაგვეზარა და კარგად ვხალისობდით ჩვენს მიერ ერთად თუ გაკეტებულ

ჩემი ახალი კლასელი (1)

ყველაზე მეტად საშიში ის ადამიანია, ვინც ბევრს ითმენს ჩუმადაა და ყოველთვის მშვიდია , ყველაზე წარმოუდგენელს ის გააკეთებს რადგან მისგან არავინ არაფერს არ ელის ცუდს , როგორც დედაჩემი იტყვის ხოლმე “დაგუბებულ წყალში ბევრი ბაქტერიებია “. და დროდადრო

მე-10 კლასელი (7)

სახლთან მისულს შავი ნისან მარჩი დამხვდა წითელი ბანტით ასეთი ბედნიერი დიდი ხნის განმავლობაში არ ვყოფილვარ როგორ მომწონდა ჩემი მანქანა ვუუ გახარებული დავარტყი მთელს უბანს წრე მერე დაღლილი სახლში მივედი ჩავიცვი ჩემი პიჟამოები მიუხედავად

მე-10 კლასელი (6)

მხარეზ ხელი დავადე და ჩემკენ შემოვაბრუნე გამიღიმა და ჩამეხუტა არ მოველოდი ამას, და ქვასავით გაუნძრევლად ვიდექი: -გილოცავ, ძალიან ვღელავდი! -აა, მადლობა იმედია წესები არ გვავიწყდება ეს ჩემი მერხია!--გოგო...დაიწყო ნინიმ მოყევი აბა რაღაცეები ვაკომ რაო?

მე-10 კლასელი (5)

სახლში შევედი და არავინ იყო მაგრამ მალე ყველა მოვიდა მილოცავდნენ გადარჩენას და ა.შ ძალიან გადამღალეს თან ხვალ სკოლაში მაქვს წასასვლელი ნათესავები ბიჭები გოგოები უჰჰ ნინიკოს და ჯუნას ჩემთან დარჩენა ვთხოვე ისინიც სიხარულით დამთანხმდნენ