ლექსები სიყვარულზე''

ჩემში დამთავრდი… ალბათ არც არასდროს დაწყებულხარ.. ჩემშივე გაქრი.. ალბათ არც კი დაბადებულხარ.. შენ..! ვინ შენ?! წამში დასრულდა შენით ჩემი არსებობა. ჩემს არსებაში შეწყდი და აღარ გაგრძელდები.. „მიყვარდი“ არა, ეს სიტყვა არ არსებულა, რომ მყვარებოდი ახლა

ლუკა კუხიანიძე - ლექსები

"- ყველაზე დიდი მნიშნველობა, სამწუხაროდ, ნაწერებისა - ავტორია..." - ლუკა კუხიანიძე, 2015წ. შეყვარებულთა მოდა მსხვერპლშეწირვაა. ისევ დადგება დილა მოლურჯო,

მაკოცე!… დაირღვევა მისჯილი დუმილი

მაკოცე!… დაირღვევა მისჯილი დუმილი, მაკოცე, მომიკალი დიდი ხნის წყურვილი… მაკოცე, დავივიწყებ დაკარგულ საათებს, არ მინდა ეს გრძნობა ოდესმე დამთავრდეს… მაკოცე… შენს თვალებში ნაღველი ჩამდგარა, გაკოცებ!… მეც მოგირჩენ ტკივილებს პატარავ… ღამდება, მთვარის

ლექსები - გალაკტიონ ტაბიძე.

გალაკტიონ ტაბიძე დაიბადა - 1891 წლის 17 ნოემბერს. გარდაიცვალა - 1959 წლის 17 მარტს. მან სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა. გამოჩენილი ქართველი პოეტი და საზოგადო მოღვაწე. გალაკტიონ ტაბიძე და მისი დიდებული შემოქმედება მუდამ იყო მოქცეული დასავლეთის

ლექსები - ნიკო გომელაური.

ნიკო (ნიკოლოზ) გომელაური. დაიბადა - 1970 წლის 12 ივლისს. გარდაიცვალა - 2010 წლის 13 აპრილს. 1992 წელს დაამთავრა შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი. მუშაობდა გრიბოედოვის თეატრსა და თავისუფალ თეატრში. იყო კოტე მარჯანიშვილის პრემიის

ულამაზესი ლექსები თოვლზე

გარეთ ვზივარ და მათოვს ფიფქები დამზრალი გული სიყვარულს მთხოვს, სხეულს კი ათბობს შენზე ფიქრები სულშიც კი ბარდნის! ო,როგორ თოვს! ცა ხეებს აცმევს ქორწილის კაბებს მე,რომ ჩაგაცვა თუ მეტყვი ხოს? ფიფქებს ვუყვები მე შენზე ამბებს სულშიც კი ბარდნის! ო,როგორ

ლევან კაპანაძე----" მინდა მოგიძღვნა ლექსები "

მინდა მოგიძღვნა ლესები, მაგრამ არავარ პოეტი არადა ისიც არ ვიცი რით დაგიხატო პორტრეტი, არადა რა ლამაზი ხარ, ვით ცისა ლურჯი კამარა

ჩემი ლექსები...

აპრილი მოვა... აპრილი მოვა ლამაზ ფერებით, ფერად-ფერადი ცისარტყელებით და უნაზესი ფერებ-ფერებით, ახავერდებულ მინდორ-ველებით... კი მოვა, მაგრამ მე რას მომიტანს?_ შენ თან მოგიყვანს?! სხვა მამჯობინე! ის სიყვარული გავატანე დუდუნა წვიმას, შენ რომ კარებთან

ლექსები

მე ცაში მინდა და ცაზე მაღლა ალბათ ღმერთები არიან მხოლოდ, მივდივარ გზაზე, არავინ მახლავს...

ლექსები

და შენს თვალებში, მე პირველად სამყარო ვნახე. და ეს მშვენება ორპირობად გარდაისახა.. თუმცა შენ იცი, მე შენს გამო ცრემლები ვმალე.. ბევრი დავკარგე, სულ არ ვნანობ, ეს ბოდვა იყო.. სულის სიმშვიდეს, მე შენი ხმა, მირღვევდა მუდამ.. თუმცა მე მოვკვდიდა სამყარო