მაბედნიერებ! (5 თავი)

იმ დღეს სახში არავინ წასულა. ეს ჩემი ახირება იყო და ეს არ უნდა გამეკეთებინა.როცა დილით გავიღვიძე გაუნძრევლად ვიწექი ალექსანდრესთან ერთად. ისე ვყავდი ჩახუტებული თითქოს ფეხს ავიდგავდი და გავიქცეოდიიი. საათს გავხედე რვის ნახევარია.დღეს ხომ ორშაბათია.

მაბედნიერებ! (4 თავი)

-დილამსვიდობისა-მითხრა პირველად. -დილამშვიდობისა- ვუთხარი თუარა ურესად გადამეხვია-გაიღვიძე პრინცესავ?ვკითხე თავი დამიქნია და ტუჩებში ვაკოცე. მერე არ ვიცი რა ეტაკ უეცრად თითქოს გამოფხიზლდა. -რას აკეთებ ალექსანდრე-მკითხა შეშინებულმა -გკოცნი საყვარელო

მაბედნიერებ! (3 თავი)

დილით კარზე კაკუნმა გამაღვიძა.სწორედ ამ დროს წამოყო თავი ალექსანდრემ. -რა ხდება?-დავიკრუსუნე კატასავით ამ დროს კი კარს უკან ლიას ხმა გავიგონე -შვილო საუზმე მზად არის, ჩამოდით -მალე მოდი და ლოგინში ჩაწექი.-მითხრა ალექსანდრემ ჩურჩულით. -თავს მოვიკლავ

მაბედნიერებ! (2 თავი)

-ქეთი? აქ რას...-სიტყვა არ მქონდა დამთავრებული მკლავში რო ჩამაფრინდა და გარეთ გამიყვანა. საშინლად ციოდა მე კი ქურთუკიც არ მეცვა-ქეთი რა გინდა გამიშვი! -ეხლა მომისმინე პატარა ქალბატონო.შენ მე მეკუთვნი და დავიღალე შენი შენახვით. -ჯერ ერთი მცივა, მერე

მაბედნიერებ! (1 თავი)

მე ვარ მარიამი. ერთი ჩვეულებრივი გოგონა.მაღალი,გამხდარი და ლამაზი.გრძელი ყავისფერი თმით და ყავისფერი თვალებით.რომ ვთქვა უდარდელად ვცხოვრობ თქო ერთი სიტყვაც არ იქნება სიმართლე. რაც ჩემს თავზე ვიცი მხოლოდ ისაა რომ მამა დაბადებამდე დაიღუპა,დედა კი

დაკეტილი დარაბები (სრულად)

–სამწუხაროა, მე არაფრით რომ არ შემიძლია შენი გაბედნიერება. –დაიჩურჩულა ხმადაბლა ბაიამ და თვალები დახარა. –შენ იმითაც მაბედნიერებ, რომ სუნთქავ. მისმა თბილმა და ყველაფრის მომცემმა სიტყვებმა სრულიად გაათბო. თავი ყველაზე მდიდარ ადამიანად იგრძნო, შიო რომ