მაინტერესებხარ! (თვი 7)

–კარგი.. -თქვა გაოცებულმა ალექსანდრემ და სამზარეულოკენ გაემართა.. მეორე დღეს კი როცა მარი ადგა ისე მხიარულად კარგად გრძნობდა ტავს, ამ სახლიდან წასვლა არ უნდოდა მაგრამ იძულებული იყო, უფრო სწორედ არ უნდოდა ამ ბავშვის

მაინტერესებხარ! (თავი 6)

და მგონი მართალიცაა... მგონი არაფერი გამოსწორდება.. სიმშვიდეს ვერასდროს ეღირსება, და შეიძლება არც კი უნდა სიმშვიდე შეიძლება თავს ძალით იტანჯავს.. მიდის და ახსენდება ყველა მომენტი თავისი ცხოვრებიდან.. თითქოს ამ ყველაფერმა თვალწინ გაურბინაო და ამ

მაინტერესებხარ! (თავი 5)

მარიმ ადგა და სასტუმროდან გავიდა... მიდიოდა და ტიროდა.. ტიროდა ვის გამოო.. საბას გამო? რატომ ვერ აიტანა მისი ასეთი რეაქცია? ღმერთო რა დამემართაო იძახდა მაგრამ ეს არაფერს შეცვლიდა... თავიდანვე უნდა მიმხვდარიყო რომ ის უბრალოდ

მაინტერესებხარ! (თვი 4)

–მე აქ ვარ –აქ?? –ხო აქ ვარ აივანზე გამოდი... –კაი..–ჩემი შეხსენება არ დაგჭირვებია.. (მარიამმა გაიღიმა და იკითხა თუ სად უნდა წასულიყვნენ ახალი წიყვილი (მარი და საბა) საბამ კი ისევ თავის იდუმალებს მიჰყო ხელი.. არც ის უთქვამს მარისთვის როგორ გაჩნა

მაინტერესებხარ! (თვი 3)

–ჰეი.. სად ვარ?? (მარიმ თვალები გაახილა და საბას მძინარე სხეს შეხედა.. არ უნდოდა გაეღვიძებინა მაგრამ წყალი უნდოდა და იქით აქით იხედებოდა გვერდით წყლიანი ჭიქაც დაინახა, ასაღებად ხელი გაწია მაგრამ ვიღაცამ დაუკავა..)

მაინტერესებხარ (თავი 2)

-გისმენთ! –არ ვიცოდი ასეთი კარგი კოცნა თუ იცოდი, კიდევ უნდა ვცადო –როგორ გაბედე, როგორ გაბედე და .... (კარებზე ზარია, ისევ და ისევ ზარია) ერთი წამით დამელოდე (მარი მიდის და კარებს აღებს, წინ კი უსიმპატიურესი ბიჭი უდგას, მარი ფიქრობს თუ როგორი

მაინტერესებხარ (თავი 1)

–ალო, ვინ გნებავთ? –მარი შენ ხარ? –დიახ მე ვარ ვინ ბრძანდებით? –მე ის ვარ... ამბობს და ტელეფონი გაითიშა –ნეტა ვინ იყო, ღმერთო გამაგიჟებს ეს ხალხი. (ტელეფონი კიდევ რეკავს) –ალო, ვინ გნებავთ? –მე ის ვარ!