მარიანა (თავი5)
შაბათ კვირა დაემთხვა და ლევანის თუნდაც შორიდან სანახავადაც არ შემიშვეს.გამოვბრუნდი სახლში ნაღვლიანი.. მოვდივარ ფეხით ჩემს ფიქრებში გართული და მობილურზე ზარის ხმა მაკრთობს სანამ მობილურს ამოვიღებ ჩემს თავზე ვიწყებ გაბრაზებასმარიანა (თავი 4)
გამომეღვიძა, ჯერაც ცრემლიანი მქონდა თვალები.. ნეტავ სულ არ გამეღვიძა როგორმტანჯავს ეს ტკივილი. მისაგებსჰი გავედი,არა კი არ გავედი გავლასლასდი ტკივილისგან დასუსტებული. -გაიღვიძე?_მოდი დაჯექი,თავი ხელსში აიყვანე გთხოვ (რუსკა)მარიანა (თავი3)
ასე გადიოდა დრო... ლევანს თითქმის ყოველდღე ვხედავდი და დაუსრულებლად შეგვეძლო საუბარი ათას რამეზე.. მალე გამოცდები მეწყებოდა და ძალიან დატვირთული ვიყავი ვცდილობდი ბევრი მემეცადინა და წარმატებით დამეხურა სკოლა.მარიანა (თავი 2)
დავინახე ლამაზად შეფუთული ყუთი,ავიღე ხელში მაგრამ გახსნას არ ვჩქარობდი. როდესაც სახლში შევედი ყუთი სამზარეულოს მაგიდაზე დავდე. წყალს გადავივლებ და მერე გავხსნი ჩავილაპარაკე ჩავილაპარაკე ჩემთვის...-ვისგან უნდა იყოს?მარიანა (თავი 1)
ეს ისტორია ეხება ერთ გოგონას რომელიც ელოდება ბედი როდის გაუღიმებს .მე მარიანა ჯავახიშვილი ვარ, 18 წლის სკოლას წელს ვამთავრებ .. დედის ერთა ..მამა ჯონი ჯავახიშვილი 22 წლოს გარდაიცვალა,მაშინ მე 4 წლის ვიყავი, ბუნდოვნად მახსოვს მამა .. ის ავბედითიDark side of Blood 10 (მარიანა)
-გეყოს მაგ ბიჭზე ექსპერიმენტების ტარება! -სარდაფის კარი შევაღე და პატრიკის შეჩერება ვცადე. -ასეთი გაუნათლებელი ვამპირი არსად არ მინახავს,მაკვირვებს მსოფლიოს მსვლელობა. ისიც კი არ იცის შექსპირი ვინ იყო.ასეთი ვამპირი არასდროს მინახავს ვცდილობ ახალიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.