მე მოგიყვები (სრულად)

აღარ გელი, აღარც კი ვიდარდებ, ყველა ისეთი დაბრუნების, შენი აღარ მჯერა როცა სიცივე შენს გარეშე გამოვიზამთრე...!!!

მე, შენ და მორჩა. (სრულად)

ეგონა ყველაფერს ვაპატიებდი, უფრო სწორად ყოველთვის ყველაფერს ვპატიობდი. მარტო დარჩენილ დღეებსაც, მის მონატრებაში გათენებასაც, მარტო დატოვებასაც. ყველაფერს ვპატიობდი, როცა ვიცოდი რომ დაბრუნდებოდა, დამირეკავდა, მომწერდა, ან სახლში მოსულს იქვე

მართალია მე გიჯი ვარ 3

ხელი არ გაუშვია და გარეთ გამოვედით სწრაფად თითქმის სირბილით. -რატომ გამომიყვამე ლექციიდან? -არგინდა გავისეირნოთ? -შენთან ერთად? -კი თან შაურმა ვჩამოთ ხომ გიყვარს?-სულ მომღიმარი სახით მიყურებს. -შაურმა არა.-ცოტა გამეცინა. -მაშინრაც ყველაზე მეტად

მე შენ მიყვარხარ რომ წვიმს კი არა , მთელ სამყაროზე მეტად

საშინლად წვიმდა , მანქანა ნელა მიდიოდა თითქოს არ უნდოდა დანიშნულების ადგილამდე მალე მივსულიყავით , არც მე მინდოდა , თავი მინაზე მქონდა მიდებული და უაზროდ ვითვლიდი წვიმის წვეთებს , არმინდოდა დასრულებულიყო და ისევ შევჯახებოდი რეალობას რომელშიც

მე მიყვარხარ და შენ გნატრობ

შენ მიყვარხარ ჩემო ერთო ჩემი გრძნობის ერთო ღმერთო შენ ხარ ჩემი მშვენიერი და შენით ვარ ბედნიერი მე მიყვარხარ მე შენ გნატრობ შენი მზერით მუდამ მათბობ მუდამ ამ გრძნობებზე ვდარდობ საპასუხოს მე ვერა ვგრძნობ

მართალია მე გიჯი ვარ 2

ჩანთა ავიგე და გარეთ გავედი თან სწრაფად მივდიოდი, თიკო მეძახდა მაგრამ არ მივბრუნდი. უნის მივშორდი და მარტო წავედი კაფეში, ისეთ ადგილზე დავჯექი რომ ვერავის დავენახე. დავიწყე ფიქრი:რა უნდა იმ უცნობს ვერვხვდები ან ვინმისცა მაგის უფლება სიმპატიურია და

მე ვარ ბანალური,თავნება

მე ვარ ბანალური,თავნება მგონი ზენიტში ვარ ისევ და მინდა შემოგხვიო მკლავები სუნთქვა მოგაფრქვიო კისერთან. ფიქრი გადამექცა წამება'დ.

მართალია მე გიჯი ვარ 1

ღამეა მეკი უბრალოდ არაფერს ვაკეთებ, მომწყინდა, დავიღალე მარტოყოფნით, არადა რაკარგი იქნებოდა შეყვარებული რომ მყავდეს, ახლა რამდენრამეს ვეტყოდი, შეხვედრის დროს ბევრს ჩავეხუტებოდი თუ გემრიელი ტუჩები ექნებოდა ხომ ბევრსაც ვაკოცებდი, როგორ მინდა რომ

მე + შენ = უსასრულობას (სრულად)

ახლა კი ვნატრობ მხოლოდ ერთ რამეს,რომ ჩაგეხუტო სულ ყველა ღამეს,შენზე ფიქრებში რომ აღარ დავთვრე,დიდხანს ვუყურო შენს ზღვისფერ თვალებს ფუნჯით დავხატო ეგ შენი სახე,და შეგადარო ლამაზ თეთრ მთვარეს

მე კი.. მარტო ვარ..

მოვედ, სამყაროვ! დიდ ხანს მელოდი,გაფინეთ ფეხქვეშ ჰანგი არფების,ნასიყვარულო.. აკი ბრძენობდი,დროა.. ქვესკნელში ჩაიკარგები..აანთეთ ზეცა, ზეცა ლესეპსის, ტალღამ სიწითლე თვალის აღგავა,შენ.. მასხარებში მე რომ მეძებდი,