შენ მე დელიგიტით (სიყვარულით) დამაავადე (მესამე თავი)

-დაჩი?აქ რა გინდა? -სალაპარაკო მაქვს შენთან მეუბნება წყნარად და შიგნით შემოდის.ოხ ჯანდაბა.ესღა მაკლდა. -სანდრო გაიცანი ეს ჩემი ძმაა დაჩი.ვეუბნები და ყალბ ღიმილს სახეზე ვიკრავ.

მე და შენი სექტემბერი

შემოდგომის ფოთოლცვენა ჩუმად იწყებს ქარვის ცეკვას და სექტემბის მზის სხივები სიყვარულით გემსგავსება, ლურჯად ნახატ სილამაზეს ზეცა ისე მოუხიბლავს, თეთრ რღუბლებში ჩიტის ფრენაც ზეთის ტილოს ემსგავსება.

მე არ დამისრულებია...(VIII თავი)

გაშტერებული ვუყურებდი კართან მდგარ გაბრიელს, რომელსაც თაიგული ეჭირა ხელში. თავზე ხელს ნერვიულად ისვამდა და დაბნეული თვალებით შემომცქეროდა. -აქ რას აკეთებ?_ვკითხე გონს მოსულმა და მზერა გავუსწორე. -უბრალოდ მოვედი._დაბნეულმა მითხრა. -და რატომ? -ისე

ვგრძნობ! მე ცოცხალი ვარ

ვგრძნობ სითბოს,ჩემივე სისხლძარღვებიდან გამოქცეულს და მერე მცივა გაყინული სისხლის სიახლოვეს... იების სუნს ვგრძნობ მიტოვებულ სასაფლაოზე და თითქმის ყოველი აგვისტოს ბოლოს თოვლის სუნს ვგრძნობ.(არ მიყვარს თოვლი )

მე ვიცი, კარგო..

ღიმილშერჩენილ ჩემს ბაგეებს დაუწყებ კოცნას, თითის ბალიშებს რუდუნებით შემახებ კანზე, მე, ვიცი, კარგო თავდახრილი გვამთან რომ მოხვალ, გაგახსენდება თუ რამდენჯერ გადექი განზე.

ბედნიერება მე შენში ვიგრძენი.

გრძნობა? - ერთი დანახვაა...ერთი ამოსუნთქვაა...ერთი გაღიმებაა... ოდესმე გყვარებიათ ადამიანი გულის ტკივილამდე? მე მიყვარს...აქამდე არ განმიცდია მსგავსი რამ, მყვარებია ერთადერთხელ, მაგრამ ასეთი სიძლიერით პირველი სიყვარულიც კი არ მიყვარდა. ყოველთვის

მე, ის და ცხელი შოკოლადი (სრულად)

როგორ მიყვარს შემოდგომა... ამ დროს თავს ბედნიერად და ლაღად ვგრძნობ. ერთი დადებითი მხარე აქვს: ამ დროს მე მოვევლინე სამყაროს, ანდაც როგორ არ უნდა უყვარდეს ადამიანს შემოდგომა, რადგან ასეთი ლამაზი პროცესია ხეებს ფოთლები რომ სცვივათ და ნაზად მიიწევენ

შენ მე დილიგიტით დამაავადე (თავი 2)

აჰაჰაჰაჰ ახარხარდა რატი და ჩემს წინ დაჯდა. -რა არის სასაცილო ვერ ვხვდები -ის რომ აქ მუშაობ,როდესაც მამაშენ კერძო კლინიკა აქვს გერმანიაში. -დამატებითი შემოსავალი არ მაწყენს ვამბობ და თითებს მაგიდაზე რიტმულად ვაკაკუნებ.

სანშაინ (მე-7 თავი)

წინათგრძნობა ხშირად მერევა სურვილში. რწმენაში. როცა რაღაც ძალიან მინდა მოხდეს, მჯერა რომ მოხდება. ამ ყველაფერს წინათგრძნობის ქვეშ მოვუყრი თავს და ბოლოს, არაფერი ხდება ისე, როგორც მჯერა. როგორც მწამს.

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" (თავი 3)

-ახლა გასაგებია თუ რატომ ხართ ასეთი ნერვიული, - მესმის ალბად ასეთი ტკივილს ბევრი ვერ გაუძლებდა! - თქვენ კი ძალიან ძლიერი ბრძანდებით, -ბატონო იოანე, მიკვირს ამხელა ტკივილს როგორ უძლებთ