მისაკუთრებული სიყვარული (სრულად I ნაწილი)

გთხოვ გამიშვი და ვერავინ გაიგებს ვერაფერს, აკანკალებული ხმითა და აცრემლებული თავლებით ახედა ლევანს - უკვე გვიანია ისედაც იციან! უთხრა გაღიმებული და მის ტუჩებს დააცხრა, როდესაც კოცნით გული იჯერა მანქანა ისევ მოსწყდა ადგილიდან.

მისაკუთრებული ბედნიერება 5

საათს დავხედე ორი ხდებოდა,უცბათ საშინელმა აზრმა გამიელვა თავში და საწოლიდან წამოვხტი,ფრთხილად მოვათვალიერე გარემო და როცა მივხვდი არავინ იყო ლევანის საძინებლის კარებს მივადექი,სახელური ფრთხილად დავაწიე და ქურდივით შევიპარე..... საიდანღაც მკრთალი

მისაკუთრებული ბედნიერება 4

„საუზმობაც ამას ქვია” გავიფიქრე გონებაში სუფრას რომ გადავხედე და გულში გამეღიმა „ამ სახლში მყუდრო გარემოს აზრზე არარიან,წესების ცვენაა“ გავიფიქრე დანაჩანგლის დანახვისას სკამზე მოკეცილი ფეხით ჩამოვჟექი და ბლინს ხელით წავეტანე -რამდენი წლს ბრძანდებით

მისაკუთრებული ბედნიერება 3

-არ შემიძლია-წავიჩურჩულე დამნაშავესავით..ორივემ ნაღვლიანი თვალებით გამომხედა,დავითს ჩემს გარეშე არუნდოდა წასვლა ლევანს მისი დატოვება არუნდოდა ჩემთან-მხოლოდ ცოტახნით-მითხრა მამაკაცმა-არ შემიძლია,არ ვარ მიჩვეული დიდ ოჯახში ცხოვრებას-ყველანაირ პირობაზე

მისაკუთრებული ბედნიერება

ცოტახანში ვიგრძენი დავითს ჩასძინებოდა,დავიხარე ნაზად ვაკოცე და ოთახიდან გავედი,სამზარეულოს მივაშურე და ეზოს გადავხედე,მზე უკვე ჩადიოდა,ძალა გამოცლილი სხივებით ეფერებოდა დედამიწას,თითქოს არ ეთმობოდა უცბად მამაკაცის სასოწარკვეთილი ხმა გამახსენდა

მისაკუთრებული ბედნიერება

გაზაფხულის მზიანი თბილი დღე იდგა,თბილ ნიავს, ახლად ამოსული ბალახის სასიამოვნო სურნელი მოჰქონდა ქუჩის ერთ მხარეს მივუყვებოდი სადღაც შორიდან Julien Dassin-ის და Florence Coste დუეტი მესმოდა,ფრანგული ნოტები თავისკენ მიხმობდა,სხეული ვალსის ცეკვას