ისტორია
უცხო და ოდნავ ნაცნობი საბედო
-ნოაა! ბიბლიოთეკაში მივდივარ-ვიყვირე მეორე ოთახში,რომ მიმეწვდინა ხმა.-ჰეი,მე რა უნდა ვქნა?-კარებიდან მსოფლიოში ყველაზე სიმპათიურმა ბიჭმა გამოყო თავი და საყვარლად მომაჩერდა.გამეღიმა.-შეგიძლია დამელოდო-მისკენ წავედი,თითებით პერანგის საყელოზე ჩავეჭიდე
ისტორია
ნაცნობი (დასასრული)
მე მჯერა მოულოდნელი ბედნიერების. არ შეიძლება, ყველაფერს ბრძოლა ჭირდებოდეს, რაღაც თავისითაც მოდის, თუკი ღირსი ხარ. ერთხელაც მიხვდები, რომ ყველაფერი დამთავრდა. და ეს იქნება დასაწყისი.
ისტორია
ნაცნობი (მეორე ნაწილი)
-შენ როგორ ხარ? - ფრთხილად მკითხა სალომემ. -მე? მე საერთოდ არ ვარ. ბოლო რვა წელია ხშირად მაქვს ასეთი სიტუაცია, როცა უბრალოდ არ ვარ. ვიღვიძებ, მივდივარ სამსახურში, ვზივარ, ვჭამ, ვკითხულობ, ვუსმენ, ვწერ, მაგრამ არ ვარ... აი მაგალითად, დღეს არ ვარ.
ისტორია
ნაცნობი (მეორე ნაწილი)
არ ვიცი, როგორ, რატომ ან რანაირად ხდება ასეთი დამთხვევები. გინდ დაიჯერეთ და გინდ - არა. კარი გაიღო და ჩემს კაბინეტში სანდრო ნაკაშიძე შემოვიდა. მე მიტკლისფერი დამედო და უბრალოდ არ ვიცოდი რა მექნა. არანაკლები რეაქცია ქონდა ნაკაშიძესაც. მიყურებდა.
ისტორია
ნაცნობი (სრულად)
თურმე შეიძლება ყველაზე მეტად სწორედ მაშინ ელოდო ვინმეს, როცა ზუსტად იცი, რომ არ მოვა. და მაინც, სისულელეა, არ მინდოდეს ახლა მის გვერდით.ყველაფერი მოხდა ისე, როგორც უნდა მომხდარიყო და მეც მივხვდ რომ ვერაფერს შევცვლიდი საკუთარი თავის ჩათვლით, უბრალოდ
ისტორია
ნაცნობი (თავი პირველი)
-კატო დე, 3 საათზე უნდა იყო იქ, გაიგე? -გავიგე დე. ნუცუბიძეზე ხო? -ჰო. 35 ნომერია. როგორც კი შეხვალ სადარბაზოში, მარცხენა კარია. წავედი მე სამსახურში და ჭკვიანად. -გკოცნი. წუხანდელ ღამენათევს მესიკვდილებოდა ახალ ინგლისურის მასწავლებელთან წასვლა.ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
