გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 13)

არც ისე დიდი დრო გავიდა იმ შემთხვევის მერე, რაც ანდრიასთან ვიყავი ასული (დრამატული სპექტაკლების დადგმის დღე იგულისხმება), მას შემდეგ ორჯერ ვნახე და ორჯერვე სადარბაზოში. პირველად მაშინ, როდესაც დილის ვარჯიშის (თავქუდმოგლეჯილი სირბილის) შემდეგ

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 12)

საწოლზე ფეხმორთხმით ვზივარ და თავზე ხელს ვიჭერ (საინტერესოა, რისი მეშინია:იქნებ ტვინის არალეგალურად გადმოსხმის, თუმცა წესით ტვინი არ იბერება და არ სკდება, მხოლოდ მისი უჯრედები ივსება და ხვეულები მეტად იხვევა, როცა ადამიანი ჭკვიანდება). მინდა,

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ნაწილი 1

რამდენი ტკივილი გადავიტანე შენგან მოყოლებული გულით გთხოვ ეს ამბავი დამავიწყე.შენ შორს ხარ მე შენგან განსხვავებით უკიდეგანო სივრცეში.ვცხოვრობ არ ვწუწუნებ შენ პატარა წრუწუნას ჭკუა გაქვს

არასდროს გინანებ... (V ნაწილი )

ღამე იმ სახლში, სადაც გაიზარდე სხვანაირი აურა აქვს. სითბო და სიყვარული იგრძნობა ყოველ კუთხეში. დილაც სხვანაირი თენდება,ნათელი და დადებითი ემოციებით აღსავსე. თვალები არ მქონდა

არასდროს გინანებ... (IV ნაწილი )

წყალი დავლიე. ცივმა წყალმა გამომაფხიზლა. ჩავფიქრდი იქნებ დამესიზმრა,მაგრამ არა,ეს სიზმარი არ იყო.ეს ჩემი რესლობა იყო. მე შვილს ვატარებდი სხეულით, ჩემი და თორნიკეს შვილს. ამას ვერც კი წარმოვიდგენდი

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 11)

-რაო, რა გვითხრა ლალიომ? კამფეტებს მოგცემო?-რა სასაცილოა?-უღიმღამოდ გამაჯავრა-სად ვდიო ახლა მე მაგის კატას?! ტფუი, რატომ არ გამიხმა ეს ხელები, ტელეფონს რომ ვუპასუხე...-კაი, ნუ მოთქვამ ახლა

არასდროს გინანებ... (III ნაწილი )

ერთ დღეს,როდესაც თორნიკე ჩემთან ამოვიდა ვიცინოდით,ვერთიბოდით, ვხუმრობდით და აღარც კი გვახსოვდა ჩვენს სიყვარულა, რომ ებრძოდნენ. სრულიად მოულოდნელად მკითხა:-ანანო შენთან გადმოვალ

ARASDROS GINANEB... (II ნაწილი)

მოყოლას ცოტა შორიდან დავიწყებ.8 წელია ჟურნალისტი ვარ. კარგი ანაზღაურება მქონდა ყველგან სადაც ვმუშაობდი. მარტო ვცხოვრობ წლებია.დამოუკიდებელი ცხოვრება, ჩემი ცხოვრების მთავარი დევიზია.

ყინულისფერი (ნაწილი 5)

როცა წერა გადავწყვიტე, ვთქვი რომ მასზე ერთ სიტყვასაც არ დავწერდი თუმცა არ გამომივიდა, თავში მისი სახელი თითოეული აბზაცის ბოლოს აღასჯერ მაინც მიტრიალებდა და თავს არ მანებებდა. არავის

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 10)

შუაღამით უცნაურმა სიზმარმა გამომაღვიძა. ამესიზმრა, მე და თეა სახურავზე ვისხედით, უცებ საიდანღაც სანაპირო გამოჩნდა და უზარმაზარმა ტალღამ ჩვენამდეც ამოაღწია. შეზლოგნზე წამოწოლილებბი ტალღამ აგვიტაცა და იქვე მოცურავე ნიანგს მოვკარი თვალი. ცურვით გავწიე