ორმოცი საშობაო ანგელოზი (დასასრული)

ზოგჯერ როგორი უცნაურია ადამიანის წრფივი ბუნება. როგორ ძალუძს ყველაფრის არევ-დარევა, ან თავისივე არეულის დალაგება, როგორ შეუძლია იყოს გულქვა, სიძულვილით სავსე ან პირიქით სიყვარულის მორევში გადატყორცნილი. ბუნება უსიტყვოდ გვამცნობს თავის ჩანაფიქრს,

მარიონეტი (თავი ორმოცი)

თბილისში დაბრუნების შემდეგ შავნაბადას სამხედრო ბაზაზე სულ რამდენიმეჯერ იყო გიგა ნამყოფი. ყოფელთვის უჭირდა აქ ამოსვლა. მოგონებები, რომელთა დავიწყებასაც ასე მონდომებით ცდილობდა, სულაც არ იყო ასე მარტივად გასაქრობი. ახლაც თანამებრძოლებით სავსე ეზოს

'სიყვარულის ორმოცი წესი'

"რამე თუ ვინც რა უნდა თქვას, სიყვარული სულაც არ არის მხოლოდ სასიამოვნო გრძნობა, რომელიც ისევე სწრაფად მიდის, როგორც მოდის..." "მაძიებელი ყოველთვის ვერ პოვებს, მაგრამ მხოლოდ ის პოვებს, ვინც ეძიებს..."

სიყვარულის ორმოცი წესი (3)

კი ხარ გატრუნული, მაგრამ კარგა გვარიანად გაქვს მოზღვავებული ბრაზი და ამბოხების სურვილი, რომელსაც გულმოდგინედ იხშობ; მაგრამ იცოდე, ეს დიდხანს ვერ გაგრძელდება, ერთხელაც იქნება, აფეთქდები’’ 2. ‘’ვიდექი და ბავშვივით მჯეროდა, რომ თუ თვალებს დავხუჭავდი,

''სიყვარულის ორმოცი წესი'' - რჩეული ფრაზები (2)

''ის ათასობით ადამიანის სიყვარულის, პატივისცემისა და აღტაცების საგანია, მაგრამ თავად, მიზეზთა და მიზეზთა გამო , სიყვარულისგან შორს არის. '' ყოველთვის ასე იყო - როგორც კი სიმართლეს ეტყოდი, მაშინვე შეგიძულებდნენ. რაც მეტს ელაპარაკებოდი სიყვარულზე,

'სიყვარულის ორმოცი წესი'-რჩეული ფრაზები(1)

არც ერთი წიგნიდან ამომიწერია იმდენი ფრაზა რაც 'სიყვარულის ორმოცი წესი'-იდან ამოვწერე ! მინდა რამოდენიმე მათგანი გაგიზიაროთ.განა სიკვდილის მთავარანგელოზს , აზრაილს თვითონ გამჩენი არ გზავნის დედამიწაზე ჩვენი მზის დასაბნელებლად ? ადამიანებს ჭირივით