მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) ოცდამეორე თავი (34)

ვნერვიულობ.ბოლო დღეებია სხვა ვერაფერზე ვფიქრობ სალო._თქვა მამაკაცმა-არ ვიცი რა მოხდება -ცუდი არაფერი_მხარზე ხელი დაადო სალომემ-ხომ იცი ,კარგად იქნება ყველაფერი.

მარიონეტი (ოცდამეორე თავი)

ცხინვალში დაბრუნებამდე კიდევ ერთხელ სცადა მთავარსარდლობასთან გასაუბრება ზურამ. თუმცა უფროსების უმრავლესობამ შეხვედრაზე უარი უთხრა. - ასეთი ჯიუტი რატომ ხარ? გავიგეთ, ზურა, გავიგეთ. ვიცით, იარაღი და საკვები გჭირდებათ, მაგრამ შენც ხედავ, საკმაოდ

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (ოცდამეორე და ოცდამესამე თავი)

-მე რა გადავრიე?სულ ასეთი იყო ეს -ასე როდის იქცეოდა?უეჭვლი შენმა თანხმობამ გაახარა ასე ძალიან-სიცილს არ წყვეტდა მარიამი -გახარებას განახებ თუ გხიე მაგ ლამაზ სიფათში

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეორე თავი)

საბუთების მიტანიდან ორ კვირაზე მეტი იყო გასული, თითქოს ის შემართებაც დაკარგვოდა, უკვე ეჭვიც კი გაუჩნდა. - იქნებ მართალი იყო ის უჟმური ქალი? იქნებ მართლა დამიწუნეს და სულაც არ ვარ შესაფერისი კანდიდატი? - ვინ იცის მერამდენედ ეკითხებოდა მაიკოს.

მზის ჩასვლა (ოცდამეორე თავი)

-ბექა. დაიყვირა მან და სახლისკენ გაიქცა. თუმცა დათომ და ლიზამ მათი შეჩერება შეძლეს. ლუკა და ზურა რამდენიმე პოლიციელთან ერთად სახლში შევიდნენ. ცეცხლი ძლიერდებოდა. ზემოთა სართული ჩამოინგრა . ლუკამ და ზურამ ბექას

ეშმაკი და ანგელოზი ოცდამეორე თავი

რა საშინელი შეგრძნებაა როდესაც არ იცი როგორ მოიქცე.ამდენი ხნის განმავლობაში მაინც ვერ გავიზარდე და მიჭირს რეალობის აღქმა.დროდადრო ჩემს საქციელში ეჭვი მეპარება თუმცა გონება მაშინვე საპირისპიროს მიმტკიცებს ჩემთავ ვეჩხუბები და ბოლოს ეს ყველაფერი