არც კონკია, არც პრინცი -7-

''-იცი, თუ ბროწეულს ისე შეჭამ, რომ ტუჩები მისი წვენით არ მოგესვაროს, ესე იგი შეყვარებული ხარ!-შეთქმულივით ჩურჩულებს მატისი და დაჟინებული მზერით ზურგს მიკორტნის. -და თუ მომესვრება?-სუნთქვაშეკრული ვჩურჩულებ და ურცხვად ვიღებ მის სიტყვებს საკუთარ

არც კონკია, არც პრინცი -6-

''-შენ სიმართლე მითხარი. მამაჩემი და მისი ბანდა ქვეყნის გასანადგურებლად არიან მის სათავეში.-მრცხვენია მამაჩემის საქციელის, მაგრამ მატისს ვერ დავუმალავ. ახლა ვხვდები, რომ ის არის ადამიანი, რომელსაც მაშინ ვნატრობდი, მამას ამბავი რომ გავიგე. მატისი

არც კონკია, არც პრინცი -5-

''ნეტავ, ჩემ წინ ახლა ის იდგეს! ასე ზიზღით კი არ მიყურებდეს, არამედ მიღიმოდეს... აი, მაშინ რომ მიღიმოდა, წყლიდან ამოყვანის შემდეგ... სიყვარულით და შვებით... ბავშვობის მოგონებები გარბიან, მე ვერ ვეწევი. ვეძახი მათ, მაგრამ არ ბრუნდებიან.''

არც კონკია, არც პრინცი -3-

''მელანდება ის... წყალი... ხმაური მესმის... მისი მზერა მამშვიდებს... ნაპირთან უკვე ახლოს ვართ, მე კი ეს სულაც არ მადარდებს... ჩემ გვერდითაა და შუაგულ ოკეანეში რომც ვიყოთ, მაინც არაფერი დამემართება, რადგან ის ამას არ დაუშვებს... კბილს კბილზე

არც კონკია, არც პრინცი -2-

''მათ უყვარდათ ერთმანეთი და ცხოვრობდნენ დიდხანს და ბედნიერად! სიტყვა ''უყვარდათ'' ახალი იყო ჩემთვის... არა, მეც მიყვარდა ლილუ... თათაც ძალიან მიყვარდა, მაგრამ არასდროს მითქვამს ვინმესთვის რომელიმე ბიჭზე, რომ მის მიმართ სიყვარულს ვგრძნობდი.''

არც კონკია, არც პრინცი -1-

''არ ვიცი, რა ხდება ამ სახლის გარეთ. არ ვიცი, რა ხდება ჩემს შინაგან სამყაროში. ვარ გაურკვევლობის უმაღლეს სტადიაში. მჭამენ ტყუილის, სიყალბის, მოწყენილობის მეტასტაზები, მაგრამ არაფერს ვიმჩნევ, რადგან პრეზიდენტის შვილი ვარ.''