სკამი
კეთილო ადამიანო,გცალია ცოტა ხანს რომ მომისმინო? არა,თავს არ მოგაბეზრებ,უბრალოდ,უბრალოს ჩემს გულისტკივილს მოგიყვები.მარტო გულისტკივილს კი არა,ჩემს განვლილ ცხოვრებას დაგიხატავ.რატომ ვტირი? არა,არ ვტირი; არც ვიცინი,ეს ცრმლნარევი ღიმილია,ესხის სკამი (4)
- და იქნებ მე არ მოგყვები? - ნაბიჯი შევანელე. - კაი, რა იყო? მართლა კი არ გიტაცებ. - მანქანაში ჩავსხედით. აქ უკვე ისევ ისე დავიწტეთ საუბარი, გულახდილად. - ჩემს ადგილზე უნდა მიგიყვანო. - სად?ხის სკამი (3) მეორე დასაწყისი
ახლა გზას და შენობებს თვალი მოვწყვიტე და გზას ვუყურებდი. ძირს ვიყურებოდი. ვაკვირდებოდი, როგორ ირეკლავდა სველი ქვაფენილი სინათლეებს. უცებ სიცილის და ყვირილის ხმა მომესმა და ცოტა არ იყოს შემეშინდა. უკვე ბევრჯერ გადავუხვიე, სხვა პატარა ქუჩებზე და ახლახის სკამი (2)
- მე... მე მომწონს შენი თმის ფერი... უცნაურია, რომ ამოხვედი მუქი ყავისფერი იყო, მერე დავინახე რომ მუქი ყავისფერი კი არა მუქი ქერა იყო, მერე სინათლე დაეცა და მორიჟაო ნაწილი გამოჩნდა. - ისევ გამეცინა. - კიდევ მუქი მწვანე თვალები, დინჯად რომ მიუყვებიანტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.