საუკეთესო მეგობარი (სრულად)

მე ქეთა ახვლედიანი ვარ. 19 წლის. მაღალი, გრძელი წაბლისფერი თმით და მწვანე თვალებით. ბიჭების ყურადღება არასდროს მაკლდა, მაგრამ ახლო ურთერთობას არავისთან ვიჭერდი. მყავს ორი საუკეთესო მეგობარი: ნინა ჯაფარიძე და ცოტნე დევდარიანი. მე და ცოტნე ერთ უბანში

ჰეი მახინჯო ! (სრულად)

ჩემს ოთახში ავირბინე რაც ტანსაცმელი მქონდა ყველა პატარა ზურგჩანთაში ჩავყარე და გავიქეცი..ხო მე სახლიდან გავიქეცი..იმ საშინელ რეალობას გავექეცი რაც ჩემს თავს ხდებოდა. 2 წლის უკან დედა გარდამეცვალა დედა რომელსაც ვაღმერთებდი..და დავრჩი მამასთან ერთად

ჩემს პლანეტაზე სიყვარული ხარ (სრულად)

ასეთი სიცივე ჯერ არ მახსოვს, მოთოვოს მაინც, გავიხარებთ. დედაზე ვღელავ, ამბობს კარგად ვარო და არ მჯერა, სულ თავი სტკივა, სულ წამლებს სვავს, აღარ მინდა მამის შემდეგ დედაც დავკარგო, ახლობლები მაიმედებენ ყველაფერი კარგად იქნებაო, თუმცა მე მაინც ვერ

თქმა დამავიწყდა,მეც მიყვარხარ! (სრულად)

-გავგიჟდები ახლა რა ! არშეიძლება ასე ! ყველანაირად უბედო როგორ ვარ რა ! - ოთახში არეულად დაიოდა და თან თავის თავს ლანძღავდა.-ახლა გაჩერდი! - შეკივლა ჯერ კიდევ გაურკვევლობაში მყოფმა მეგობარმა - დაჯექი და მომიყევი რამოხდა!-ერთი კვირის წინ ბარში

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს (მეორე ნაწილი სრულად)

დილაა,მე კი წვიმის ლანდივით ავყოლილვარ გრძნობებს...ღია ფანჯრიდან ჩიტების ჟღურტული მესმის.ამ წამს ისეთი ბედნიერი ვარ...მგონი ამად მიღირდა ყველა ის წუთი,რაც განვიცადე.მთელი სხეულით ზედ ავეკარი ...

ფიქტიური ქორწინება - სრულად

"თავის ოთახში" იჯდა და ცრემლ მორეული ათვალიერებდა ახალ ოთახს . ყველაფერი ისე არეოდა და ქაოსურად აბლანდვოდა ერთმანეთში , თვითონაც ვერ არკვევდა ეს ყველაფერი როგორ უნდა დაელაგებინა . დინებას მიყვებოდა და დროს მიანდობდა ყველაფერს , თვითონ ამ ყველაფერს

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს (სრულად)

არსებობს კი რაიმე ამაზე მეტად დამამცირებელი ცხოვრებაში?არსებობს ამაზე მეტად მტკივნეული რამ,როდესაც საყვარელი ადამიანი ამას გიკეთებს?!ყველაფერი გამოვცადე,მაგრამ დამერწმუნეთ ამაზე მტკივნეული არაფერი გამომიცდია...არ ვიცი რა ძალით ვიდექი ფეხზე

ახლა მაიც გამომყევი ცოლად (სრულად)

-ორი ყავა და ორი ნამცხვარი - ორმა სასიამოვნო აღნაგობის გოგონამ მშვიდი ხმით მისცა შეკვეთა.-გნებავთ კიდევ რამე ? - მშვიდად გაუღიმა გოგონებს. -არა მადლობა.გოგონებს გაცილდა და შეკვეთა ბარში მიიტანა.ცოტა ხნით ბარის სკამზე ჩამოჯდა და დარბაზში მყოფ ხალხს

ნაზი მელოდია (სრულად)

ისე წვიმდა რთული იყო რამე გაგერჩია, მაგრამ გაარჩია. მის სილუეტს ათასში გამოარჩევდა. გულზე ხელებდაკრეფილი მიაბიჯებდა, ერთიანად გალუმპული და აქედანაც ეტყობოდა, როგორ კანკალებდა. მანქანა გააჩერა, სირბილით დაფარა მათ შორის მანძილი, გაყინულ მკლავზე ხელი

სულ ორი სიტყვით (სრულად)

- მარიამ,სად ჩქარობ ასე,გთხოვ,გააჩერე მანქანა,-ყვიროდა ჩემს გვერდით ძარღვებდაბერილი მამაკაცი. - შენ გგონია ამ ყველაფერს ასე ადვილად გაპატიებ?,-ცრემლები ლოყებზე მეცემოდა,მლაშე სითხე სახეს მწვავდა და სულს ამწარებდა.. მამაკაცის თხვონის მიუხედავად