მოხეტიალე სული (ნაწილი I)

-იჩქარე ემილი ,არ მინდა პირველ პაემანზე დავიგვიანო-ასე მეწუწუნებოდა იზაბელი მთელი დილა.-ნუ ღელავ,ფისო არ დაგვაგვიანდება-ორივეს სიცილი აგვიტყდა და სადარბაზოს კარი გავიხურეთ. იზაბელი წინ გარბოდა,ერთ-ადგილზე ვერ ისვენებდა

დაობლებული სული ანუ სიცარიელე

ადამიანი იმდენად ეგოისტია ,რომ სურს მიიღოს მარადიულობა მაგრამ ამ მარადიულობაში დროებითს ვერ აფასებს და კარგავს იმას რასაც მისი გაბედნიერება შეეძლო.როდესაც ვიღაცის ღიმილიანი სახე შენი ბედნიერების დასაწყისი ხდება ,აქ მასთან განშრება დიდი ტკივილია.და

სული ტალახისთვის ცოდვაა ციციკორე (სრულად)

ის პატარა გოგო ღმერთს არ მოუკლავს, ბედისწერას არ დაუჩეხავს და ძაღლებისთვის განგებას არ უჭმევია, თუ ღმერთი ხედავდა იმ ღამეს ორივემ რა გავაკეთეთ, როგორც ჩანს წინააღმდეგი არ იყო, მას მერე ერთი რამ ვიცი, ღმერთს სამყარო ასეთი არ შეუქმნია...ამას ჩვენ

ჩემი სული

უსახლკარო ვარ , არ მაქვს ნავსაყუდელი, არ მაქვს ადგილი სადაც ჩემი სული გაშიშვლდება და ნაზად იმოძრავებს, ჩემი სული უსახლკაროა არ აქვს ადგილი სადაც ცრემლის მოსაწმენდად შევა ან სადაც მყუდროდ დაჯდება რათა კიდევ ერთხელ შეძლოს  დაამარცხოს შავი ფერის

მოხეტიალე სული!

ახლა კი არავინ არავინ აღარ ვარ მე ჩემი თავი აღარ მეკუთვნის ერთმა უეცრად ცხოვრება წამართვა თან კი წაიყოლა მან ჩემი გული

შენმა მონატრებამ სული გამიხლიჩა...

შენმა მონატრებამ სული გამიხლიჩა... ისევ ვიგრძენი მწარედ უშენობა... უკვე მერამდენედ ვცდილობ უარგყო და უკვე მერამდენედ თავი მეზიზღება...

მოლურჯო სული... (თავი 8)

თუმცა შენ ამას ვერ გაიგებ, იმიტომ რომ შენ მსგავსი სიყვარული წილად არასოდეს გერგება. მხარზე პლედი გავისწორე და აივანზე გასასვლელი მინის კარი გავაღე. გარეთ ყველაფერს ლეკავდა წვიმა. -ცდები მეც მერგო მსგავსი სიყვარული წილად და ამ სიყვარულს, ჩემი შენდამი

სული

როგორ მინდა ოდესმე შევხვდეთ წლების შემდეგ და ვილაპარაკოთ გულახდილად, მე შენ გეტყვი ყველაფერს, რასაც ახლა ვფიქრობ, შენც მეტყვი, მაგრამ მერე? ალბათ არაფერი, თავიდან ვერ დაიწყება ყველაფერი, ჩვენ ხომ წლების შემდეგაც ისევ ისეთები ვიქნებით, იგივე ხასიათი,

სული "პრაგულკაზე" (სრულად)

ქალაქი არ მოძრაობს. სიჩუმეა. არაფერი, საერთოდ არაფერი ხდება და შეიძლება გული გაგისკდეს, ისეთი ერთნაირია ყველაფერი. მერე ცდილობ, ადგე და გაექცე ამ ერთნაირ ყველაფერს და საშინელებაზეც მიდიხარ. მიდიხარ იმიტომ, რომ საბოლოოდ საკუთარი თავის გარდა არაფერი

მოლურჯო სული.... (თავი 7)

-ვიცი კეკუ, მაგრამ ის რომ მომკვდარიყო, მერე რა უნდა მექნა?! ხომ იცი როგორ მიყვარს , მე თორღვა მაძლიერებ. ახლა მას და გიორგის უფრო გაურთულდებათ ურთიერთობა. ღმერთო ჩემო ეს რა ჩაიდინე, კეკუ ჩემო კეკუ! თავი ხელებში ჩარგო ამილახვარმა.