მოხეტიალე სული!

ახლა კი არავინ არავინ აღარ ვარ მე ჩემი თავი აღარ მეკუთვნის ერთმა უეცრად ცხოვრება წამართვა თან კი წაიყოლა მან ჩემი გული

შენმა მონატრებამ სული გამიხლიჩა...

შენმა მონატრებამ სული გამიხლიჩა... ისევ ვიგრძენი მწარედ უშენობა... უკვე მერამდენედ ვცდილობ უარგყო და უკვე მერამდენედ თავი მეზიზღება...

მოლურჯო სული... (თავი 8)

თუმცა შენ ამას ვერ გაიგებ, იმიტომ რომ შენ მსგავსი სიყვარული წილად არასოდეს გერგება. მხარზე პლედი გავისწორე და აივანზე გასასვლელი მინის კარი გავაღე. გარეთ ყველაფერს ლეკავდა წვიმა. -ცდები მეც მერგო მსგავსი სიყვარული წილად და ამ სიყვარულს, ჩემი შენდამი

სული

როგორ მინდა ოდესმე შევხვდეთ წლების შემდეგ და ვილაპარაკოთ გულახდილად, მე შენ გეტყვი ყველაფერს, რასაც ახლა ვფიქრობ, შენც მეტყვი, მაგრამ მერე? ალბათ არაფერი, თავიდან ვერ დაიწყება ყველაფერი, ჩვენ ხომ წლების შემდეგაც ისევ ისეთები ვიქნებით, იგივე ხასიათი,

სული "პრაგულკაზე" (სრულად)

ქალაქი არ მოძრაობს. სიჩუმეა. არაფერი, საერთოდ არაფერი ხდება და შეიძლება გული გაგისკდეს, ისეთი ერთნაირია ყველაფერი. მერე ცდილობ, ადგე და გაექცე ამ ერთნაირ ყველაფერს და საშინელებაზეც მიდიხარ. მიდიხარ იმიტომ, რომ საბოლოოდ საკუთარი თავის გარდა არაფერი

მოლურჯო სული.... (თავი 7)

-ვიცი კეკუ, მაგრამ ის რომ მომკვდარიყო, მერე რა უნდა მექნა?! ხომ იცი როგორ მიყვარს , მე თორღვა მაძლიერებ. ახლა მას და გიორგის უფრო გაურთულდებათ ურთიერთობა. ღმერთო ჩემო ეს რა ჩაიდინე, კეკუ ჩემო კეკუ! თავი ხელებში ჩარგო ამილახვარმა.

მოლურჯო სული (თავი 6 )

და ტატოზე თქვა უარი.. იცით თორღვა ბიძია, როგორ უყვარს ტატო, იცით რამოდენა სიყვარული ჰქონდათ. ამდენხანს უძლებდა ასე თუ ისე ტკივილს ახლა კი ვეღარ უძლებს, დაბრუნდა ტატო დაბრუნდა და ის ისეთი უმწეო და ღარიბი ბიჭი აღარ არის, როგორიც ადრე იყო, ხუთი წელიაა

მოლურჯო სული (თავი 5)

-ცუდათ ხართ? შემანჯღრია და გონს მოვეგე, თვალები დავხუჭე ღრმად ამოვისუნთქე და პასუხის გასაცემად სიტყვებს დავუწყე ძებნა. -არა, კარგად ვარ.. ბუტბუტით ამოვილაპარაკე. -მაშინ რატომ ტირით?! გოგო არ მანეებდა თავს. -არაფერია, მადლობთ ყურადღებისთვის.

მოლურჯო სული... (თავი 4)

მინდოდა წავუსლიყავი, გავქცეოდი და ეს არ ჩამედინა, მაგრამ ამის ძალა არ შემწევდა. მისით ვიყავი ბოლომდე სავსე, მხოლოდ ჩვენ ვარსებობდი და კიდევ ის უფსკრული, რომელსაც შურისძიება და სიყვარულისგან გამოწვეული ტკივილი ერქვა.

დღეს ჩემი სული სხეულისგან გაცლას ზეიმობს

მინდა ვხედავდე შენს თვალებში სპეტაკ გვირილებს, შემოგეხვიო და შეგიგრძნო, როგორც არასდროს. გვერდიგვერდ ვიყოთ ჩვენი შვილი, როცა იტირებს დავხატოთ ღამე ალიონთან როგორ ბაასობს.