წერილის აღმოსავლური სუნი(ნაწილი პირველი)

არადა,ეს წერილი ირანში მიმავალი ქალის კი არა,ერთი სინდის დამძიმებული ადამიანისას ჰგავს.აქამდე ვერ მოგწერე,სამი თვე ისე ვიარე,რომ მარტო ვხედავდი,ვგრძნობდი და ვყნოსავდი სხვაადასხვა კულტურებს.იცი,რას დავაკვირდი?ყველა ქვეყანაში მწვანე თვალი სხვადასხვა

სიკვდილის სუნი

სანამ დავიწყებდი ჩემი ისტორიების წერას და ლექსების მანამდე მქონდა სხვა შეხედულება ცხოვრებაზე ვფიქრობდი რო კაი ბიჭობით ყველაფერს მივაღწევდი ვჩხუბობდი ყოველ დღე მაგრამ პოლიციელები არასდროს ეჭვობდნენ ჩემზე... ერთ დღე გათენდა ჩემთვის უკვე ჩვეულებრივი

ქალაქს, წვიმის სუნი აქვს ჰარი (მიყვარხარ ჰარი)

ქალაქს, წვიმის სუნი აქვს ჰარი.. ასეთ ამინდებში უფრო მიმძაფრდება სიკვდილზე ფიქრი... უკვე მერამდენედ ვწერ ჩემი ცხოვრების შესაძლო ფინალს, და ვხვდები, რომ ყოვილი მცდეობა, რაღაც დავასრულო, უსასრულობაში გადადის. სიგარეტს დღემდე ვეწევი...

მარტოობის სუნი

მივდიოდი ასე თავისუფლად,მხოლოდ მარტოობის სუნი დამდევდა თან. ვუყურებდი გარშემომყოფთა ხელებს მაგრამ არცერთი მაგინებდა იმას მე რომ მიყვარდა.

სიყვარულს შენი სუნი აქვს ! (2)

-კარგი . სასიამოვნოა გოგოებო მე გიორგი , მოდი დასხედით. თქვა ბიჭმა და გვერძე ჩაიწია რომ ადგილი გაენთავისუფლებინა სკამზე. მეკო მივიდა და დაჯდამარიამმა ბიჭს გახედა და ... არაფერი. მიხვდა , იგრძნო რომ ისიყო. მის თვალებს რა დაავიწყებს! უბრალოდ

სიყვარულს შენი სუნი აქვს ! (1)

-უარგისო ადექი დამომეხმარე ეს შენი ჩანთა მაინც აიღე რამსიმძიმეა რაუბედურებაა.. რაცგქონდა ყველაფერი წამოიღე?-კი უპასუხა მშვიდად მარიამმა და ისევ ოთახის თვალიერება განაგრძო-რაგჭრს ? უთხრა მეკომ ჩემოდნები დაყარა და მარიამთან მივიდა მარიამმა

ტალღების სუნი ასდის შენს მკლავებს

შენ ისევ წახვედი.. ხო აი ასე ადექი და წახვედი, თუმცა რატომ ვწუწუნებ? მე ხომ ვიცოდი... ვიცოდი შენი სამსახურის შესახებ, მაგრამ მაინც გადავაბიჯე ამ უაზრო ფიქრებს მთელი ჩემი არსება და აი ახლა ფანჯარასთან ვზივარ ცხელი ჩაით ხელში და გავყურებ უკიდეგანო