ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 5)

დრო გადიოდა. ცივმა და სუსხიანმა ზამთარმა ჩაიარა. ტკბილი და ხალისიანი ახალი წელით. მიას და სანდროს ურთიერთობას არანაირ ცვალებადობა ჰქონდა. ყველდღე ხვდებოდნენ პარკში. გვერდი გვერდ ისხდნენ. მუსიკებს ერთად უსმენდნენ, ლაპარაკობდნენ, მომავლის გეგმებს

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 4)

-სსსსანდრო?! -თვალებში ჩააშტერდა მიას ბიჭი. -აუუ... არაა! -უნდოდა რომ სიართლე სცონოდა სანდროს მაგრამ მია მაინც არ ამბობდა სიმართლეს. -აბა ვინ მითხარი! -ოო, მიხვდი! -მე?! ამ წუთას მიას ტვინში სისხლმა აასხა ოღონდ არა გაბრაზებისამ. გულის ცემა

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 3)

საბმმ მუსიკები ჩართო და თვითონაც მაგიდასთან დაჯდა. -გადაიღეთ რა?? -ხლით ანიშნა მეგობრებს რომ საჭმელი გადაეღოთ. მიამ ცოტა კარტოფილი გადაიღო მაგრამ ღვინოზე უაი არ უთქვამს. როგორც ყოველთვის მოვიდა სადღეგრძელოს თქმს დროც, რაც მიას არ უყვარდა მაგრამ

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 2)

დილით მია მაღვიძარამ გააღვიძა. როგორც ყოველთვის ზოზინით ადგა ლოგინიდან. დიდ ხანს არჩია ტანსაცმელი და მანამდე ვერ გამოფხისლდა სანამ დედამისის მჭექარე ხმამ არ გამოიყვანა მდგომარეობიდან. გოგონამ ჩანთას ხელი დასტაცა და არც უსაუზმია ისე გავარდა სახლიდან.

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 1)

-მია!!! მია!!! გაიღვიძე სკოლაში გაგვიაბდება!! პირველი დღეა ნუ დააგვიანებ!! -აღვიძებდა მიას დედა, მაგრამ გოგონა არ დგებოდა. -ხუთი წუთიც ნათია, ხუ თი წუ თიც!!! -ბურდღუნებდა მია და ბალიშიდან თავს არ ყოფდა, თან სიტვებს მარცვლიდა. -ადექი გოგო ნუ მიშლი

ბავშვებსაც უყვარდებათ

-პირველი ვარ,ვისაც ამას უყვები?-თაფლისფერ თვალებში შევხედე და ვიგრძენი როგორ კანკალებდა. -კი,პირველი-გადამეხვია და უფრო ატირდა... -შენზე რომ დავწერო შეიძლება?