ყველაფერს ვიხსენებ 5

შეხვედრა როგორც კი დამთავრდა, მაშინვე წამოვიდა ნუცა. ჯერ კიდევ გამოჰყოლოდა დილის შიშის გრძნობა . მიმღებში იკითხა ევას პალატის ნომერი და კიბეებისკენ წავიდა. ერთი სული ჰქონდა როდის ნახავდა. საკუთარი ოჯახის წევრივით უყვარდა დედისერთას. თავს ძლივს

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (10)

პირველად ემი,კაფეში შევამჩნიე.ის ისე ლამაზი იყო,სათუთი,მაშინვე ვიცანი ის ხომ ჩემი ახალგაზრდობის ასღი იყო.ნეტა არ წავსულიყავი მისი ცხოვრებიდან.ეხლა ხომ ერთად ვიქნებოდით და მომიყვებოდა დაღლილ დაქანცული თავის ამბებს.ფეხები უკან მრჩებოდა მაგრამ მაინც

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (8)

შემხცდა სიცილით სკდებოდნენ,ალბათ შატალოზე იყვნენ წამოსულები,ბოლოს სიარლით რომ დავღალე კაფე "ნელიკოსთან" შევიარე,ფანჯარასთან ავირჩიე მაგიდა საიდანაც პატარა სკვერი მოჩანდა.ესე მარტო ვიჯექი და გავყურებდი სიცოცხლით სავსე ბავშვებს, ვფიქრობდი ჩემზე

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (8)

უფრო მენატრებოდა,მისი სითბო ჩახუტება,მის თმებში თამაშიც კი.მოწყენილობისგან ვკვდებოდი,კიდე კაი მაშომ მითხრა შევიკრიბოთო თორე მე კიდევ ერთხელ რომ შევხვედროდი დაჩის ალბათ... არ ვიცი რას გავაკეთებდი.8 საათიც მოვიდა,გამოვეწყვე ჩემს შავ უბრალო მთლიან

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (7)

მაქანიდან გადმოვედი და სახლში შევედი,მამა და ირინა სახლში დამხვდნენ.მოვიკითხთ ერთმანეთი,ვიჭორავეთ,მე კიდე ვცდილობდი არაფერი შემემჩნია სულიერად განადგურებული ვიყავი. ნთელი საღამო ყალბი ღიმი დამთამაშებდა სახეზე.ირინა თითქოს ხვდებოდა რაღაც რომ მიჭირდა

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (6)

ვუჰუუუუ,ჩემს დაბი დუბიმდე სულ რაღაც 15 წუთია დარჩენილი და 18 წლის გავხდები.ბიჭები სადღაც იყვნენ გასულები ალბათ სიურპრიზს მიკეთებენ. -რა ლამაზი დღეა,რანათელი მზეა,იმიტომ რომ დღეს

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (5)

ოთახში შევედი,იქ დანახულმა შემაშიანა.ოთახში ვიღაც კოსიანი ტიპი იდგა.უცებ მვიკრიფე ჩემი ძალები და ხელში რაც მომხვდა თავში ჩავარტყი.ძირს დავადა და დაჩი აღმოჩნდა -ვაიმე დაჩი -გაგიჟდი გოგო? -მაპატიე რაა -ეგრე ადვილად არ გამოგივაა.

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (4)

3საათი ვიყავი მათემატიკის გამოცდაზე,ყველაფერი დავწერე იმედია სწორედ.საგამოცდოდან ჭარხალისავით წითელი გამოვედი გარეთ მიმოვიხედე და დაჩი შევამჩნიე რაღაც გაპუტული ყვავილებით ხელში.ვიფიქე გავიპარევითქო

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (3)

დილით თავი ძლივს ავწიე,გულის რევის შეგრძნება მქონდა,თვალების გახელისას ოთახი არ მეცნო.???? არც მაშოს ოთახი არ იყო,იქაურება მალევე მოვათვალიერე და ვღაცის ნახევრად შიშველი სხეული დავინახე.ეგრევე გადასაფარებელი ავწიე შესამოწმებლად.ო არა!ვაფშე ეს ვინ

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (2)

მე სკოლაში 12 კალასში ვიყავი,სკოლაში ჩვეულებრივად დავდიოდი,მე და მაშო ერთ კლასში ვიყავით ერთად დავდიოდით ყველგან ასე ვთქვათ ის ჩემი მეორე ხმა იყო.ერთ დღესაც მე და მაშომ wendy's ში წავედით მაშომ ჩემს მაგივრააც შეუკვეთა ბურგერები და სადაც მე ვიჯექი იქ