ორ სამყაროს შორის/1/

ორი განსხვავებული სამყარო და ერთი ისტორია,იზაბელა რომელიც ცხოვრებას ნათელი ფერებით უყურებს.ალექსანდრე კობახიძე, რომლის მთელი სამყარო ტყუილი და შავ-თეთრია.ეს არ არის უბრალო სიყვარული,ეს ამბავი ისტორიას დარჩება როგორც ნამდვილი სიყვარული

ორ სამყაროს შორის

ორი განსხვავებული სამყარო და ერთი ისტორია, იზაბელა რომელიც ცხოვრობას ნათელი ფერებით უყურებს, და ალექსანდრე კობახიძე რომელიც მთელი მისი სამყარო ყალბი და შავ-თეთრია. ეს არ არის უბრალო სიყვარული, ეს ამბავი, ისტორიას დარჩება როგორც ნამდვილი სიყვარული...

რეალობასა და არარეალობას შორის

თვალებს ვხუჭავ,მეღიმება,სასიამოვნოდ თუ მწარედ არ ვიცი ჯერ ვერ ვამბობ ზუსტად მაგრამ ვიცი რომ მჭირდება უმოძრაოდ, თვალებდახუჭულ მდგომარეობაში ყოფნა.ისევ ვიღიმი და წარმოვიდგენ,წარმოვიდგენ თვალებს

დანაღმული ( მეშვიდე ნაწილი )

- ფაქტია,ვიღაცაში გეშლებით, გოგონა ! _ ჩემს გულზე დაბნეულ ქინძისთავს ჰკიდა დაფანტული თვალები ,მთელი სიმძლავრით ცდილობდა ცნობისმოყვარეობის ყოველგვარი ნაპერწკალი ჩაექრო ჩემსა და მას შორის ჩამდგარ უხერხულობაში.

არჩევანი (3)

თამართან საუბრის შემდეგ აღელვებული ლაშა გაუწონასწორებლად მიუჯდა საჭეს ,საუბედუროდ გზად ბევრი საცობი შეხვდა სანამ ირაკლიმდე მიაღწევდა, ბევრი დრო ჰქონდა ფიქრისთვის , თუმცა რაც უფრო მეტს ფიქრობდა

არჩევანი (2)

ლაშა მოუთმენლად ელოდა მეორე დღის გათენებას, თან იმაზე ფიქრობდა რომ 35 წლის ასაკში ასე რამ ააცანცარა, აქამდე მსგავსი სახის ინტერესი არავის მიმართ გასჩენია, ყველაფერი ერთი ჭიქა ყავით იწყებოდა , გრძელდებოდა ღვინით და მთავრდებოდა ლოგინით, თამუნასადმი

წვიმის წვეთის ბრალია...

წვიმის წვეთის ბრალია რომ მიყვარხარ ძალიან წამოწვიმებს და მოდის ამ დროს სევდაც გამოდის...

მზესა და მთვარეს შორის (6)

ტყვეობაში ყოფნას ყოველთვის სჯობს იყო თავისუფალი და თუნდაც მარტო მყოფი.დანარჩენი უკვე ზედმეტად უფერულია...იყო იმ ადამიანის გვერდით ვინც ყველაზე მეტად გაღიზიანებს და ამავდროულად არ შეგეძლოს

მზესა და მთვარეს შორის (5)

მთელი ცხოვრება მინდოდა ვინმესთვის მუშტი მეთავაზებინა სიფათში და ეს ოცნებაც ასე სწრაფად ამიხდა.არ ვიცი იაკობს ეს როგორ მოეწონა მაგრამ მე კი კმაყოფილი დავრჩი .იძულებით რამის გაკეთება

მზესა და მთვარეს შორის (4)

ცხოვრებაში რა არ გამომიცდია მაგრამ არა ეს.სრული იდიოტების გარემოცვაში მეც იდიოტად ვთვლი თავს 1 თვე და მერე რა?როგორ გაგრძელდება ყველაფერი?ჩვეულებრივ ცხოვრებას დავუბრუნდები?თუ ისევ შეშლილად დავრჩები.არ ვიცი,მაგრამ ეს უკვე მშლის.30 000 ათასი ბებოსთან