ჩემი ცხოვრება თავი I

გარშემო ყველაფერი თეთრია, გაურკვევლობაში ვარ. სულ ერთი კითხვა მიტრიალებს თავში რა იქნება აწი? ერთი დიდი სისულელეა ცხოვრება მაგრამ მისგანაც უდიდესი სიამოვნების მიღება შესაძლებელია. ყოველთვის მეგონა, რომ ვიღაცისთვის უნდა მეცხოვრა, მაგრამ ეს ასე არ

ჩემი სიყვარულის ისტორია

ზაფხულმა საშინლად სწრაფად ჩაიარა და დადგა სექტემბერი, ის მომაბეზრებელი თვე რომელ თვესაც იწყებოდა სკოლაა .... :(((( თავს საშინლად ვგრძნობდი რადგან სკოლაში წასვლა არმინდოდა , საშინლად მძულდა იქაურობა , რადგან კლასში ყურადღებას არავინ მაქცევდა , მეგონა

და ჩემი სახის ანარეკლი ისევ ჩანს ფანჯრის მინაზე...

ეს ჩემი სახლია , ეს კი ჩემი პატარა , მყუდრო ოთახი . ოთახის ბოლოში პატარა საწოლია , რომელზეც ლამაზადაა გადაფარებული ლურჯი საბანი . კედლებზე ლამაზი სურათებია გაკრული , ჩემი სურათები , ჩემი ნახატებიც და ჩემი პორტრეტებიც . ყოველთვის მიყვარდა ხატვა ,

ჩემი 1 საათიანი მონსტრი შეყვარებული +18 (III თავი)

-დუდა... -ჰო ნიტა რა იყო?! შემომიბრუნდა ისეთი ღიმილით, წამით გამოვშტერდი. -ისა... მე რომ მშიოდა?! -ჩავიბურტყუნე საცოდავად. -რაა?! შენ?! შენ მე გადამრევ.. და ახლა საჭმელზე ფიქრობ? -მკითხა გაოცებულმა და ორ ნაბიჯში ჩემთან გაჩნდა. -ეტყობა წეღან კარგად

ჩემი 1 საათიანი მონსტრი შეყვარებული (II თავი)

-ნიტაა... -ბურანში ბუნდოვნად ჩამესმა მონატრებული ხმა. ნელა დავაშორე წამწამები ერთმანეთს და ჩემკენ მოჩერებულ დიდ, მწვანე თვალებს წავაწყდი. -მე... მე მეგონა, დამესიზმრე...- ვუთხარი თვალების ფშვნეტით დუდას და სავარძელში გავსწორდი, რომელიც უკვე წელს

ჩემი 1 საათიანი მონსტრი შეყვარებული (ბიჭი სახელად 66-33-xx მე-2

-მე დუდა მქვია. გამომიწოდა თავისი დიდი მარჯვენა უკვე ნაცნობმა უცნობმა. -მე ნიტა. -შევაგებე ჩემი ხელი და რამდენიმე წამს ასე ვისხედით, არც მე ვუშვებდი ხელს და არც ის აპირებდა თავისი უზარმაზარი, თითებისგან ჩემ გათავისუფლებას.

ჩემი დღიურებიდან

მოკლედ რატომღაც მომინდა ჩემი დღიურების გამოქვეყნება.... ჰოდა ბევრი რაღაც მიწერი თვითმკვლელობაზე, მაგრამ არ გამიბრაზდეთ და არ იფიქროთ რომ თავს ვიკლავ, უბრალოდ იმ მომენტში რასაც ვგრძნობდი იმას ვწერდი! მიყვარხართ ყველა! <3

ჩემი ქელვინი (საახაწლო) (სრულად)

ბუხრის წინ წამოსკუპებული შოკოლადებს მივირთმევდი და ტელევიზორში სასურველ მუსიკას ვეძებდი. საღამურებში გამოწყობილი რითმულად ვარხევდი მხრებს და თან თავსაც ვაყოლებდი.წაბლისფერი თმები ნელნელა ირხეოდა ზურგზე და მეღუტუნებოდა. ბოლო შოკოლაადის შეკვრა

ჩემი ბაბლუანი (I თავი)

მზის სხივებმა მაიძულა თვალები გამეხილა.10 წუთი ვცდილობდი,რომ გამოვფხიზლებულიყავი.აბაზანაში შევედი,დილის პროცედურები ჩავიტარე.ოთახში დავბრუნდი,რომ ტანსაცმელი შემერჩია და უნივერსიტეტში წავსულიყავი.ნახევარი საათი ვემზადებოდი.ქვემოთ ჩავედი.დედიკომ

ჩემი სიცოცხლე ნაწილი (1)

ისტორია მოგვითხრობს ერთ გოგონას ცხოვრებაზე, რომელსაც დღიურის არსებობის არ სჯეროდა მაგრამ დადგა მის ცხოვრებაში ისეთი რთული პერიოდა როცა ვერავინ გაუგო ამიტომ მან ამოიღო საწერი კალამი,დღიური და წერას შეუდგა.