ჩემო მხატვარო, რას ფიქრობ ნეტავ?! (თ.ჯ)

ჩემო მხატვარო იქნებ დახატო, __ორი ღიმილი, მა და შენ ერთად. ჩემო მხატვარო, მინდა გამიგო, დღემდე უთქმელი, მხოლოდ შენ ქვეყნად... მინდა რომ ერთად ვიყოთ ჩვენ ორნი, ვუყუროთ ციდან ვარსკვლავთა ცვენას. შენ მე დამარქმევ ფუნჯების მუზას, მე შეგასწავლი ლექსების

ჰოდა, გაგიხარდე!!!!!!!! (თ,ჯ) ისევ შენ ჩემო მხატვარო!

რომელი ლექსი ავკრიბო ახლა, რომ წაიკითხო და გაგიხარდეს?! რომელი უფრო ლამაზად დაწერს, რომელი უფრო ლამაზად აგღწერს?! რომელი ლექსი, გაჩუქო ამ დღეს?! რომ წაიკითხო და გაგიხარდეს?!

რით ვერ გაიგე ჩემო თავო

რომ ამ ყველაფერს შეიძლება ფარისევლობა ერქვას. რით ვერ გაიგე, რომ ყველას, ვინც გიყვარს, შენ ვერ ეყვარები. სითბოს რომ გასცემ, ისინი სიცივეს დაგახვედრებენ..... ვერ გაიგე, რომ გულწრფელობა უარყოფითი თვისებაა მათთვის?!

ჩემო მხატვარო, მაჩუქე ფერები! ეძღვნება black__ს (თ.ჯ)

მაჩუქეთ ფუნჯები! __ დახატვა მომინდა! ფერები დამაკლდა, სითეთრე მომიხდა! დრო ცივი მუქ ფერებს, თავისით მოიტანს, მაჩუქეთ ფუნჯები, __გრძნობები მომიკვდა!

შენ ჩემო დღიურო

გრძნობათა ბიურო შენ, ჩემო დღიურო რამდენი რამეა, შენთვის ასატანი გრძნობათა ბიურო, შენ, ჩემო დღიურო მუდამდღე ითვლები ჩემთვისვე ფარულად.

რაჭა ჩემო სიყვარულო 9

ზეცისკენ აპყრობილი ხელები და უდიდესი შვება. მხოლოდ ახლა გავუსინჯე სრულყოფილ ბედნიერებას გემო. საღამომდე დრო როგორ იწელება... მივჩერებივარ საათს და ეს დიდი ისარი მაინც არ ინძრევა. ბოლოს და ბოლოს პალატაში შესვლის უფლებას მაძლევენ. ვუყურებ მის უღონო

რაჭა ჩემო სიყვარულო 8

...უმწეობის შეგრძნებამ საკუთარი თავი შემაზიზღა. დაბინდულმა თვალებმა მაინც მოახერხა ავტომობილისკენ მომავალი ლანდი. ერთი კიდევ გავიფართხალე და ვიღაცამ კარიც შემოგლიჯა. მაგრად დავხუჭე თვალები, თუმცა ვცდილობდი გონი არ დამეკარგა.დილით ვიგრძენი როგორ

რაჭა ჩემო სიყვარულო 7

რატომ მიმატოვა? რატომ წავიდა? უკვე დარწმუნებული ვიყავი იმაში რომ კარგად იყო... არც არაფერი სჭირდა, მაგრამ ჩემთან დარჩენა არ მოისურვა. არ ვიცოდი რა მიზეზი მომეძებნა მისი საქციელისთვის. ნუთუ მაშინ რამე არასწორად ვთქვი... შეცდომა დავუშვი...

ჩემო თოჯინავ...

მე გავიზარდე როგორც არასდროს და შენ, ბავშვობის დარჩი იმ წლებში...დრო რომ სურვილებს არც კი სდარაჯობს,როცა, სულია ზეცის შვიდ ფერში... ჩემი ცხოვრება ისე გაფრინდა,ბუმბულს ვერ ვითვლი ახლაც მის ფრთებში,თუმცა, სიცოცხლეს ვსუნთქავ წამიდან,ჩემი გული ძგერს

რაჭა ჩემო სიყვარულო 6

ოცნებები წარსულში დარჩა... ნამსხვრევებად იქცა მინაზე დახატული ლამაზი მომავალი, რომელსაც უნდა მოვფრთხილებოდი... რამდენიმე წუთი გაუნძრებლად ვუყურებდი ბექას იატაკზე დაგდებულ სხეულს, მერე კი უგონოდ დავეცი ძირს.