ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (ავტორი და მკითხველი)
პირველ თავს მეორე მოყვა, მეორეს მესამე და ასე შემდეგ... ხალხი მიკომენტარებდა, ზოგი პირადშიც მწერდა და მეც ვხვდებოდი რომ ხალხს ჩემი ნაწერი მოსწონდა... ჩემი მოთხრობის მთავარი პერსონაჟები რეალური ადამიანებივით შევიყვარე და მეცოდებოდნენ ისინი ტრაგიკულიჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (დასასრული)
იმ ყველაფრიდან რაც ბოლოს მოხდა, ერთმა თვემ ისე ჩაიარა თვალის დახამხამებაც კი ვერ მოვასწარი.. ნუ თვალის დახამხამება კი მოვასწარი მაგრამ დროს შეგრძნება დავკარგე... თუმცა ყველაფერი კარგად წავიდა, ვხვდებოდი რაღაც გულისიღრმეში ნამდვილად მაკლდა...მასჩვენი BOYFRIEND-ები (1)
მოგესალმებით იმედია მოგეწონებათ ჩემი ვულკანური ამბები,მოკლედ მე ვარ 20 წლის, მე მყავს 4 დაქალი ანუ სულ ხუთნი ვართ საღამოობით ანას სახელოსნოში ვიკრიბებით, ცოტას ვსვაავთ და ხშირად ვრცებით იქ. ერტმანეთს ვუყვებით როგორ გავატარეტ მთელი დღეე და როგორჩვენი ხელები
იმ თეთრ კაბაზე,რომელიც არ უნდა ყოფილიყო ასეთი ვრცელი და მოთეთრო, ცრემლის წვეთებს ვითვლი. ალბათ გრძნობ ჰაერს,რომელიც მე შემოვუშვი შენთვის, აღარ დავაცადე სქელ ფარდას მისი შეკავება.ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (17)
ჩემს გონებაში ნათურა აინთო და ნაცნობი სახლისაკენ მიმავალ ნაცნობ ქუჩებს დავადექი... რამდენი ხანია აქ აღარ ვყოფილვარ, მომენატრა... ამ სახლში ხომ მუდამ სიხარული და სიყვარული სუფევდა...დრო სადღაც მიჰქრის..
დრო სადღაც მიდის,მიჰქრის უკვალოდ, არ გველოდება ჩვენ წარმავალებს. მხოლოდ დაღს გვასვამს და გვტოვებს მარტო, ამ რეალობის მკაცრის წინაშე. რა მალე გადის ჩვენი ცხოვრება, ხშირად ამაო,დაუსაბამო.ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (15)
-აუ ძაან მეუხერხულება თქვენი რაა...-დაიწყო მაკომ როგორც კი დივანზე ჩამოვჯექით და დავიწყეთ ბჭობა თუ რომელი დათმობდა თავის ოთახს. -კარგი მააკ,-ვუთხარი მე-მაგას როგორ ამბობ? დახმარება დაგჭირდა და ჩვენც გეხმარებით.. არის აქ რამე ისეთი რაც უნდაჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (14)
ყოველშემთხვევაში იმას რასაც მის მიმართ ვგრძნობდი სიყვარული დავარქვი. მოკლლედ ეს ''სიყვარული'' ხომ ამოუცნობი გრძნობაა.. ზოგი რას ამბობს, ზოგი რას..ვაიმე... ის ჩემი ერთადერთი შეყვარებული იყო და ასევე ერთადერთი ადამიანი რომელმაც ასე ვთქვათ ''გულიჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (13)
დილით რომ გავიღვიძე ჩემს გვერდით იწვა. შევხედე და უნებურად გამეღიმა... ისე საყვარლად ეძინა ტანსაცმლიანს... ხელები ლყოებს ქვეშ ამოედო და ცალი ლოყა მოჭმუჭვნოდა. ვუყურებდი და ვერ ''ვძღებოდი''. ისეთი სიმპატიურია.. თანაც მისი შავი, მომხიბვლელიეს იყო ჩვენი პირველი ტანგო...
ეს იყო ჩვენი პირველი ტანგო ათრთოლებული ხელები წელზე, ვცდილობ რომ გრძნობა თავიდან ვმართო, მაგრამ უშენოდ წამითაც ვერ ვძლებ.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.