ცანკარაშვილის პირადი ნარკოტიკი (დასასრული)

ახლა მივდიოდი და სად ? ბექასთან,სასაფლაოზე:) თეთრი ვარდები იყო,ახალი მარიამმა გამასწრო:) ვიდექი და ვუყურებდი

ცანკარაშვილის პირადი ნარკოტიკი #6

შემეშინდა,ვერ მივუახლოვდი. ვერ ვინძრეოდი,ერთ ადგილად ვიყავი გაშეშებული,გატოკებული. ეს იყო პიკი,პიკი ყველაფრისა. კარს გავხედე და გამოვიქეცი.

ცანკარაშვილის პირადი ნარკოტიკი #5

-ხო ხვდები არა,ნიაკო? -ვერ ვხვდები -შენ ხოარ გგონია ვიღაცეებივით ორი დღით მიყვარხარ,ცოტა მოტვინე რა_თვალებმოჭუტული დამაკვირდა და ამათვალიერა.

ცანკარაშვილის პირადი ნარკოტიკი #4

გაქექილი, ბნელი და ძველი თბილისის ვერაა ვერაა ადგილია სადაც მე დავიბადე, გავიზარდე და ჩამოვყალიბდი ვერაა ადგილი,რომელიც მე ასე შესისხლხორცებული მქონდა ვერა ადგილია, სადაც მე ვისწავლე გაგებებიც და თემებიც.

ცანკარაშვილის პირადი ნარკოტიკი #3

მერე აზრი მიეცა ყველაფერს ხომ აზრი აქვს, გააჩნია და მერე ყველა ვხვდებით იმ აზრს,  აი იმ უკურნებელ აზრს, განა რა კურნავს რო ?! არც არაფერი:)

ცანკარაშვილის პირადი ნარკოტიკი #2

მე დაძაბული დავდიოდი ყველგან, ვაი თუ შემხვდათქო, მერეც მიშველიდა მანქანების უკან დამალვა ?! დოდოს კორპუსიდან სირბილით გამოვდივარ წვიმს თავსხმა წვიმაა

ცანკარაშვილის პირადი ნარკოტიკი

აი ასე გავიცანი მათე ცანკარაშვილი, იგივე ცანკა წლები გავიდა, მე ვიზრდებოდი მასწავლებლებში ვიყავი გაჩხერილი კაპიშონში და კედებში გამოწყობილო აქეთ-იქით დავბანცალობდი წიგნებით ხელში ცანკაშვილზე ისევ ჩემი სკოლის გოგოებიდან ვიცოდი რაღაცეები, ერთიორჯერ