ზღაპრები ძილის წინ 22 ( დასასრული)

იცი რით ჰგავს უსინდისო ადამიანი უცოდველ კაცს ქეთევან? იმით, რომ ცოდვების სიმძიმე არც მას აწუხებს!

ზღაპრები ძილის წინ 21

დავინახე რა ძალიან ატკინა გული ჩემმა სიტყვებმა და უცნაურად მესიამოვნა მისი ტკივილი. თითქოს გავბოროტდი. რახან მე მტკიოდა, მსურდა დავითსაც სტკენოდა. ალექსსაც და მთელ სამყაროსაც. ჩემი თავი შემძულდა. საერთოდ არ მსურდა იმ ალქაჯს დავმსგავსებოდი და სხვისი

ზღაპრები ძილის წინ 20

გამარჯობა მზესუმზირა გოგო!_ პირდაპირ მე მომმართა. ისე როგორც იცოდა და მე გული გამიჩერდა. მისი დანახვა , მისი ხმა, თვალები, ღიმილი.... თვალები ცრემლებით ამევსო. ემოციები პირდაპირ გულში დამეძგერნენ და ისე მტკივნეულად მომიწურეს გული, თავი ვერ შევიკავე.

ზღაპრები ძილის წინ 16_19

უცბად პატარა ბავშვივით თავი კალთაში ჩამიდო და თვალები დახუჭა. მოულოდნელობისგან შევკრთი. მასთან ასეთი სიახლოვე ჩემზე უცნაურად მოქმედებდა. იდაყვებში მოხრილი ხელები მაღლა მქონდა აწეული. ვერც ვეწინააღმდეგებოდი და ვერც შეხებას ვბედავდი. იგრძნო ჩემი

ზღაპრები ძილის წინ 11_15

ალექსანდრე, როგორც ქამელეონი ფერს, ისე იცვლიდა ხასიათს. წამის წინანდელი ბავშვური და უბოროტო კაცის ნასახიც აღარ იყო დარჩენილი. ახლა ჩემს წინ ნამდვილი თავზეხელაღებული მანიაკი იდგა. თითქოს თვალების ფერიც კი შესცვლოდა. ნელა მოიწევდა ჩემკენ, როგორც

ზღაპრები ძილის წინ 7_10

უცბად მივხვდი ყველაფერს. აი რას მახსენებდა როენას სიარულის მანერა და მთელი მისი გამოსახულება. დიდ, უზარმაზარ ღვთისმლოცველას. თქვენ გინახიათ რა უცნაური რწევით დადის ეს უზარმაზარი მწერი? გინახიათ, როგორ უცნაურად ლამის არისტოკრატულად უჭირავს თავისი

ზღაპრები ძილის წინ 1_6 თავი

ამბობენ, როცა ყველაზე მეტად გტკივა, სწორედ მაშინ, ტკივილისგან რომ არ გაგიჟდე გონება ეძებს რაიმეს, რაზეც ყურადღებას გადაიტან. წამიერად დარდს დაგავიწყებს, თითქოს ცდილობს ამოისუნთქოს, გადაიტვირთოს და განახლდეს. თუ ამას ვერ ახერხებს, უბრალოდ ცოტა ხნით

ნაბიჯი წინ.

ცხოვრების რაღაც ეტაპზე გააცნობიერებ რომ მარტო უკეთხარ.კონცენტრირებული საკუთარ თავსა და შენს მიზნებზე რომელზეც ფიქრი დაიწყე...ხშირად ადამიანები გვაბრკოლებენ, რომ განვვითარდეთ,თითქოსს უხილავ ჯაჭვით გვაბამენ და არ გვიშვებენ.

გამოღვიძება ღრმა ძილის წინ

წაიქცევი,დაეცემი და ბოლოს მაინც ადგები,რადგან ტკივილი აუცილებლად დაგაყენებს ფეხზე,არ მოგცემს საშუალებას მიწის სურნელი შეიგრძნო და მასზე იხოხო.სანამ ამას გააკეთებ იქამდე გრძელი ცხოვრების გზა გაქვს გასავლელი,ახლიდან სასწავლი სუნთქვა,სიარული და

ძილის წინ

ვიფარებ საბანს, კომფორტულ პოზას ვიღებ, მოზრდილ ბალიშს ვიდებ თავ ქვეშ, მომცროს ვეხუტები და საბანს ვაფარებ. საბნის ნაწილს ფეხებს შორის ვიქცევ