ხელოვნური სუნთქვა

დავიღალე, ყველაფრისგან დავიღალე. და ლექსებში განვმარტოვდი, დავიმალე. გუშინ თავზე მე საბანი დავიფარე, მე ლექსები ავიღე და გავიპარე. მე დავიწყე ბოდიალი ქუჩებში, მარტო მსურდა ყოფნა მე იმ წუთებში. მე მომწყურდა და მომშივდა საშინლად, მაგრამ საქმე თურმე

ხელოვნური სიყვარული(დასასრული)

ყველაზე მეტად ანდრიას რეაქცია მაინტერესებდა. ამ ყველაფერს ისიც დაერთო,რომ მარიამმა სიკვდილის წინ თქვა რომ ანდრიას და არ იყო. ყველა აზრი ერთმანეთში ამეხლართა. თუ და არ არის,ანუ ცოლია?შეყვარებული?საყვარელი? ჯობია ფიქრს თავი დავანებო,თორემ გავგიჟდები.

ხელოვნური სიყვარული (3 თავი)

- უკვე ყელშია ამოსული ამდენი წუწუნი!ყველაფრით უკმაყოფილო რატომ ხარ? ყველაფერს ვაკეთებ იმისთვის,რომ ჩვენი ურთიერთობა არ დაინგრეს,შენ კი ყველაფერზე ეჭვიანობ.ვერ შეიგნე,რომ მიყვარხარ?-გამწარებული ყვიროდა ანდრია. - რა ვქნა,მიყვარხარ და ვეჭვიანობ!-გაისმა

ხელოვნური სიყვარული(თავი 2)

მალე გაისმა белые розы-ს ხმა მანქანაში,უფრო ავუწიე ხმას და ანდრიასკენ გავიხედე.ყველა აქით იყურებოდა და იცინოდა. ანდრია გაბრაზებული სახით ცდილობდა დისკის გამოღებას და თან მანქანის ტარებას.

ხელოვნური სიყვარული (1 თავი)

ალბათ ხშირად მომხდარა ისე,რომ ერთ დროს ჩვენთვის საყვარელი რაღაც გვძულდება.ან მიზეზით ან უმიზეზოდ.მეც ასე შემემთხვა.ერთ დროს ჩემთვის უსაყვარლესი სეზონი,ჩემთვის ყველაზე საზიზღარი რამ გახდა.ზამთარი მეზიზღება,მძულს! ზამთარში მოხდა ის,რასაც ჩემ თავს

ხელოვნური სუნთქვა

ეს ჩვენი სახლია, ჩემი და შოთასი. დღეიდან გათხოვილი ქალი მქვია, კედლებს ამ ოთხახის მალე ჩემი კვალი დაეტყობა, თანდათან ყველაფერი შეიცველბა და ჩემი გახდება. ამ ტახტზე ერთად დავსხდებით და გვიან ღამემდე ვუყურებთ სულელურ ფილმებს, ფანჯრიდან გავხედავ ეზოში