ათინას ათინა არ ჰქვია.

იცოდა რომ სადღაც ვიღაც არსებობდა, რომელიც მთელი არსით მას ეკუთვნოდა და ყველანაირად მისი იყო. თუმცა სად იყო? საიდან მოდიოდა? რამდენი დრო სჭირდებოდა მოსასვლელად?

ცხოვრება რომელსაც ჰქვია უსამართლობა

რამდენი უსამართლობა ხდება დღევანდელ რეალობაში, განვითარებული საუკუნე კი არა ადამიანების იმედგაცრუების საუკუნის სახელი უნდა ეწოდოს დღევანდელობას.ყოველი დღე სიცოცხლესთან ბრძოლა და სიკვდილთან მიახლოებაა, დაკარგვისა და გაქრობის შიში, მიტოვებისა და შორს

ჩემს ცხოვრებას ტკივილი ჰქვია... /სრულად/

"ადრე ძალიან მეშინოდა სიკვდილის... ახლა ყალბი ადამიანების გარემოცვაში ყოფნის მზარავს... როგორ მინდა არც ერთი პიროვნება არ მიდიოდეს შენი სამყაროდან, როდესაც ის შენად მიიღე... როგორ არ მინდა ვუყურო ჩემს ჩამოღვენთილ ოცნებებს, რომლებიც მათ

ნეტავ რა ჰქვია?

ნეტავ რა ჰქვია ასეთ სიყვარულს, ან მონატრებს... ან ასეთ სევდას... ან რაღა ჰქვია ამ ჩემს საქციელს – შენზე ოცნებას ურცხვად რომ ბედავს. ნეტა რა ჰქვია ამ მონატრებს... ან შენი ნახვის უაზრო წყურვილს. შენზე ფიქრისას უცნობი განცდა გულსა და სხეულს ერთად

რა ჰქვია ამ გრძნობას?

რასაც დავწერ,არის სრულიად რეალური ისტორია,ლექსებით თუ უბრალოდ ფრაზებით გადმოცემული ტკივილი.

ნაცრისფერ ქალაქში

ეს ლექსი, არის იმ ენაზე დაწერილი,რომელსაც ტკივილი ჰქვია.. ტკივილი,ნაცრისფერ ქალაქში დადის ისე,როგორც მელანქოლია ჩვენს სულში შემოდგომისას,ან ღამით,როცა საკუთარ თავებთან შიშვლები ვართ.. ნიღბების გარეშე!

შენს უჩემობას სიცოცხლე ჰქვია... (თ.ჯ)

უცებ ჩავიცვი წითელი კაბა... უცებ სიწითლეს ვუთხარი დიახ... შენ კი უჩემოდ წახვედი რადგან, შენს უჩემობას სიცოცხლე ჰქვია...

ამ დედამიწაზე ყველაფერს თავისი სახელი ჰქვია

ამ დედამიწაზე ყველაფერს თავისი სახელი ჰქვია. მოვალთ ადამიანები, დაგვარქმევენ ახლობლები სახელებს, გივლიათ ამ სახელით იმდენ ხანს, რამდენი ხანიც გვიწერია ამ ცის ქვეშ ყოფნა და წავალთ... მივებარებით საცხონებლად შემოქმედს ჩვენსას „სახელითა მამისათა და

ჩემს ბედნიერებას ,,თორნიკე" ჰქვია !!! (სრულად)

ბავშვობა? ბავშვობა მქონდა სასწაული.სულ ეზო სულ ბავშვები სულ თამაში.მაგრამ იყო ბევრი რამ რაც არ მომწონდა მაგალითად ,,შემტენი ბავშვები" ყველას სურდა ჩემთან მეგობრობა ან მამაჩემის ფულთან მეგობრობა. მე ინა ვარ. სიმართლე რომ გითხრათ არაფრით გამორჩეული.

ჩემს ბედნიერებას ,,თორნიკე" ჰქვია !!!

მე ინა ვარ. სიმართლე რომ გითხრათ არაფრით გამორჩეული. მიყვარს სწავლა. მიუხედავად ჩემი ასაკისა ცხოვრებამ ბევრჯერ მკრა წიხლი შეიძლება ასაკიან ქალბატონებს გაეცინოთ რა დროს შენი ცხოვრებისეულ პრობლემებზე საუბარიაო მაგრამ მე არ ვფიქრობ ასე. 17 წლის ასაკში