Hospital-ჰოსპიტალი (7)

თითქოს დაცარიელდა საავადმყოფო სანდროს გარეშე.მის პალატას როცა ჩავუვლიდი,ყოველთვის შევდიოდი,და როცა ცარიელი საწოლი მხვდებოდა გული მეკუმშებოდა.არვიცი უნდა გამხარებოდა თუ უნდა მტკენოდა სანდროს გაწერა.მე სიხარულიც და წყენაც ვიგრძენი.ის ჯანმრთელია და

Hospital-ჰოსპიტალი (6)

მხოლოდ სამი დღე. და შემდეგ სანდრო დაიწყებს ახალ ცხოვრებას, ახალი გულით.იქნებ, რასაც მე ვგრძნობ სიყვარული არარის? იქნებ ეს გრძნობა სანდროს გაყვეს? ხოო იქნებ...ადამიანებს ყოველთვის ვკარგავ,გავიცნობ შევიყვარებ,ვკარგავ ეს ერთგვარი კანონზომიერებაა და

Hospital-ჰოსპიტალი (5)

ცხოვრება რაღაცით წიგნს გავს.არსებობს რომანები,დეტექტიური,სამედიცინო,სასწავლო წიგნები.ჩემი ცხოვრებაც ერთგვარი წიგნია.რომელიც თუ ადრე მხოლოდ სამედიცინო იყო,მასში შეერია მელოდრამა,სიყვარული,და ბიზნესი.ზოგის წიგნი სქელია,ზოგის კიდევ თხელი.სანდროს

Hospital-ჰოსპიტალი (4)

პალატაში მონოტონურად წიკწიკებდნენ საათის ისრები,სიჩუმეს მხოლოდ მათი წიკწიკის ხმა არღვევდა.სანდროს ისევ ეძინა,მონიტორიც არ შეცვლილა,მეც უკვე ახალი ყავა მეჭირა ხელში.იმდენად მეშინოდა მორიგე ექიმსრამე არ გამოპარვოდა,რომ გადავწყვიტე მასთან მე

Hospital-ჰოსპიტალი (3)

\რთი კვირის შემდეგ მინისტრი მოვიდა,გამიკვირდა მისი ნახვა,შემდეგ გავიგე რომ 5მილიონი გადსურიცხა ჩვენს საავადმყოფოს.შემდეგ კი არჩილმა მისთან დამიბარა და როდესაც გაღიმებულმა მინისტრმა ხელი ჩამომართვა თვალები შუბლზე ამივიდა. დაშტერებული დავჯექი და თვალი

Hospital-ჰოსპიტალი (2)

დედას სიკვდილის შემდეგ ზედმეტად "ბოროტი" გავხდი ექიმების მიმართ,ნაკლებს ვლაპარსკობდი მათთან, რაც შეეხება პაციენტებს,მე ისინი მიყვარს,არვიცი რატომ , ალბათ იმიტომ რომ თითოეული რაღაცას გასწავლის.დერეფანში ერთ უცნობ ქალს შევეჩეხე,მან შემაჩერა-რა ხდება?

Hospital-ჰოსპიტალი (1)

ზოგადად ექიმების ცხოვრება ძალიან რთულია. ისინი დღის ნახევარზე მეტს საავადმყოფოში ატარებენ,მათთვის სიყვარულიც რთულია და მეგობრობაც,ოჯახიც,ხშიდად არჩევანის წინაშეც დგებიან.როგორი სიყვარული შეუძიათ ექიმებს ? ამკითხვაზე პასუხოს გაცემას ვცდილობ მე ამ