მიჯაჭვული (XIII თავი)

-ჩემი სულელი გოგონა ძალიან არის შეყვარებული. - ამ სიტყვებით მოეხვია ანა. - იცოდე ყოველდღე შემეხმიანე და მეორეჯერ შენი გაქრობით ასე არ მანერვიულო. ხომ იცი რომ სანდო ვარ და არავის არაფერს ვეტყვი. -ვიცი, ანა, ვიცი. - გოგონები საბოლოოდ მოეხვივნენ

სიზმრის ქურდი (თავი XIII)

ბოლოს კარვიდან გამოსვლა მაინც მომიწია. კარავი ავშალე,ზურგჩანთა მოვიკიდე და ავტობუსისკენ გავწიე. ღრმად ჩავისუნთქე ჰაერი და მაისური კიდევ უფრო დაბლა ჩამოვიწიე. ოღონდ ისე ჩავჯდე ავტობუსში რომ ვერავინ მნახოს და მეტი არაფერი არ მინდა. თვალები მაღლა, ცას

ნოემბრის წვიმა XIII

ნინა შეუძლოდ გრძნობდა თავს და ყოველდღე ექიმებთან დარბოდა, მე კი, სახლიდან გარეთ არ გავდიოდი. ყველაზე მეტად კი გულს ის მწყვეტდა, რომ ნიკოც, რატომღაც არ გამოხატავდა სახლში მოსვლის სურვილს.

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XIII)

-დემეტრე,სისხლი მოგდის -არაფერია!-უხეშად მოიცილა გოგონას ხელები... -იქნებ ისევ ერთად დაგვეძინა?-შეაჩერა გოგონას სიტყვება დემეტრე და მთლიანად გადაუარა ბრაზმა -ეცადე ხშირად არ გამაბრაზო და მომისმინო კარგი?-დამთბარი ტონით უთხრა და ელენას საწოლში

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი XIII)

კარზე ზარის ხმა და დაახლოებით ორ წუთიანი ლოდინი. შმდეგ კი ლანამ გააღო კარები. შინდისფერ ხალათში გამოწყობილი, არც თუ ისე კარგად გამოიყურებოდა თუმცა, მარიამისთვის ამას არანაირი მნიშვნელობა არ ჰქონდა, ეგრევე გადაეხვია. - რა მოხდა კარგად ხარ? -

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი XIII)

დიდ დარბაზში ყოფნისას, მალფოი გრიფინდორის მაგიდას თვალს არ აცილებდა. სემი შიგადაშიგ მზერით ხვდებოდა, რის შემდეგაც, გოგონა თავს ხრიდა და წითლდებოდა. სემის ასეთი უჩვეულო ქცევები ჯინისა და ანჯელინას არ გამოპარვიათ და ერთმანეთს მრავლისმეტყველად