არ დაბადებული მე

ამაოდ ველოდი დღის შუქის ნახვას უმანკო ხატად რომ ჩავისახე ჯერ არ ცოდვილი ვერ ნაკვთ ნაძერწი რატომ მაქციე სამოთხის ბარგად

მე ამ ლექსს არ ვუწერ ზამთარს

მე ამ ლექსს არ ვუწერ ზამთარს, რომელსაც აკლია სიცივე და არ ვუწერ ტყის ველურ მარწყვს და არ ვუწერ თოკზე გაკიდულ ტანსაცმელს

არ დამივიწყო

შემოდგომაა... ნოემბერი - რიცხვი თვრამეტი დღე შაბათი და ტკივილები ასუსტებს ჰაერს. მე შევიცვალე იმის შემდეგ რაც შენ წახვედი და სიკვდილამდე თითო თითოდ მითვლიან წამებს.

მე შენ არ გიცნობ...

მე შენ არ გიცნობ, გაზაფხულის ადამიანო... კუთხეში მიყრილ ნივთებთან მივდივარ, ვიჩოქები და შენს ნახატს ვაკვირდები. ლურჯი, ნაჭრის შარვლიდან ფუნჯს ვიღებ და ერთხანს ნიკაპთან მიმაქვს, თან წითელ საღებავს თავსახურს ვხსნი და შენს ნახატზე ვასხამ.

არ'ეული - [სრულად]

"-დამპირდი, რომ ერთ დღეს აუცილებლად მნახავ, მნახავ და ჩამეხუტები.-გპირდები."ალბათ, ეს სიტყვები იყო, რომელმაც იმედი მისცა, იმის, რომ ნახავდა, ჩაეხუტებოდა, შეიგრძნობდა, აკოცებდა და გააბედნიერებდა.ჯერ კიდევ ელოდება...

მე არ დამისრულებია...(XV თავი)

ცანცარს და მაიმუნობას, რომ მოვრჩით ავდექით, ჩავიცვით, ნიას საუზმე გავუმზადე. გაბრიელს მძღოლმა მოაკითხა, არ უნდოდა წასვლა ამას ვგრძნობდი. სანამ წავიდოდა მილიონჯერ მაკოცა, მიუხედავად იმისა, რომ ნახევარ საათში შევხვდებოდით. გაბრიელი წავიდა, ნიამ

მე არ დამისრულებია..(XIV თავი)

თვითონაც უკვირდა გაბრიელს დიზაინერს, რომ უარი უთხრა. ქეთას სახის დანახვისას სულ სხვა ემოციები იბადებოდა მასში. თუნდაც მთელი დღე იჯდებოდა და უყურებდა მის ყავისფერ თვალებს, ფერმკრთალ ტუჩებს და ნატიფ თითებს. ღამე კი რაღაც საოცარი იყო, იმდენად

არ ვიცი რა იქნება

ჰეი გამარჯობა ჩემო საყვარლებო, დიდი დროა გასული რაც საიტზე ლექსი არ დამიდია და იმედია არ დაგავიწყდათ თქვენი ელი მიყვარხართ ყველანი

მე არ დამისრულებია...(XIII თავი)

დილით რატომღაც სიმძიმის შეგრძნებამ შემაწუხა. თვალები ზანტად გავახილე და მძინარე გაბრიელი შევნიშნე, რომელიც ნახევრად ზედ მეწვა. თავი ჩემ კისერში ჰქონდა ჩამალული და მშვიდად სუთქავდა, ხელებს ისე მიჭერდა თითქოს სადმე გავრბოდი და მთელი ძალით ვყავდი

ხელი არ გამიშვა

ადამიანისთვის ალბათ ყველაზე საშინელი გრძნობა უმოქმედობაა,როცა ცხოვრება თავზე გენგრევა და ვერაფერს შველი, ყვირილი გინდა და ხმა არ გაქვს,სიცოცხლე გინდა და გკლავენ ისე რომ არჩევნის უფლებასაც არ გიტოვებენ,ძალა გეცლება და საბოლოოდ ნებდები,ფარ-ხმალს ყრი