პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთერთმეტე თავი)

-ანა,როგორ ხარ?-გაისმა ტელეფონში დაიანეს ხმა -კარგად დამი.შენ_უპასუხა გოგონამ -მეც კარგად ვარ_უპასუხა დამიანემ-ანა,ხომ არ იცი ლანა სადაა?

ერთი ტყიბულელი გოგონა

ერთი გოგო შემიყვარდა მასზე ფიქრი მე სულ მკლავდა თვალებიაქვს მშვენიერი რომ ჩაჰხედავ იკარგები

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეათე თავი)

-ოჰ ანა_ირონიულად თქვა გვანცამ და გოგონას თმაზე მოჰკიდა ხელი ანამ მისი ხელი მოიცილა -კარგია არა პოპულარობა_მიმართა მან ანას -კარგია ხომ ჩემი ადგილი რომ დაიკავე -კი,კარგია_უთხრა ანამ და ჩაიცინა-ჩემი რა ბრალია ჭკუა რომ არ გაქვს თავში

სტამბოლელი გოგონა III-თავი

მაღლა,მაღლა და მაღლა.რა საამოა თავისუფლება და თავისუფლებით ტკბობა,ცა ღრუბლები თვითფრინავი და მე.ეს ბედნიერების შერწყმაა ახლა თვითფრინავში ვზივარ,სტამბოლი-ქუთაისის რეისით მივფრინავ საქართველოში.მამამ და დედამ გამომაცილეს აეროპორტში დიდი მონატრების და

სტამბოლელი გოგონა II თავი

მოკლედ,ერთი კვირი წინ ინტერნეტში ვნახე,რომ ერთ უცხო ქვეყანაში ტარდება გამოფენა,სადაც ყველა უცხელს შეუძლია მონაწილეობის მიღება.გამოფენაზე ხელნაკეთი ნივთები იქნება წარმოდგენილი.გამოფენა 26 დეკემბრიდან 5-იანვრის ჩათვლით გაგრძელდება.მომიწევ წავიდე იმ

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეცხრე თავი)

-გისმენ_უთხრა ანამ დამიანეს-ხომ მშვიდობაა?-ჯობს ეგ შენ გადაწყვიტო_გაეღიმა დამიანეს.-ახლა მაშინებ_თქვა ანამ-მამა,რა ხდება აღარ ამიხსნით?-შვილო_მიუჯდა გვერდით ბექა-მინდა,რომ დამშვიდდე და ისე მომისმინო-კარგი,კარგი მშვიდად ვარ

სტამბოლელი გოგონა I თავი

თურქეთის ერთ ცნობილ და დიდ ქალაქში რა თქმა უნდა უზარმზარ სტამბულში, ერთ პატარა ქუჩაზე,არცისე პატარა სახლში ცხოვრობდა, ერთი თურქი გოგონა 13 წლის სალი. ოჯახში, ოთხი სული ცხოვრობდა. სალი,მისი უმცროსი -წლის და მელექი მუჰამედი და ნაზლი.

პატარა გოგონა ზღვის პირას მეშვიდე თავი და მერვე თავი . 7-8

-დაჯექი_უთხრა ბექამ და შემდეგ თვითონაც მათ გვერდით ჩამოჯდა -რა ხდება?_იკითხა ანამ -უნდა ვილაპარაკოთ-უპასუხა დამიანემ

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეექვსე თავი)

ლანას მის ყოველ შეხებაზე გული ერეოდა,მთელი ძალით ცდილობდა,რომ წინააღმდეგობა გაეწია თუმცა ეს უკვე შეუძლებელი იყო,მთელი სხეული ტკიოდა და თავბრუ კიდევ უფრო ძლიერად ეხვეოდა.ხვდებოდა,რომ განწირული იყო.

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეხუთე თავი)

დამიანე სუნთქვაშეკრული და გაშეშებული იყო,არ იცოდა რა გაეკეთებინა,გაოგნებული და დაბნეული იდგა,მხოლოდ ის მოახერხა,რომ ნელი ნაბიჯებით გასულიყო სტუდიის შესასვლელში,სადაც ანა და ლუკა ისხდნენ.