ზებუნებრივი ქალაქი / Supernatural City (თავი 1)

ერთი წვიმიანი ღამე იქნებოდა როდესაც ემას სახლში თბილად ეძინა ასე ვთქვათ ყველაფერი კარგად მიდიოდა რომ არა ხმაური სახურავიდან რომელიც უეცრად გაისმა რათმაუნდა ემას მეორე სართულზე ჰქნდა ოთახი და გაიგონა კიდეც ხმა რომელმაც გააღვიძა ის ემა - ნეტავ რისი

ზებუნებრივი (თავი მეექვსე)

ნეტავ რა დაემართა.ეს ვთქვი და ურიელი გამოჩნდა.ასეთი სასოწარკვეთილი არასოდეს მინახავს. -მოდიან.ეს თქვა და სახლის წინ ბარიერი აღმართა.

ზებუნებრივი (თავი მეხუთე)

დილით რომ გამეღვიძა,ალექსი ოთახში არ დამხვდა.გუშინდელი ღამის გახსენებაზე გამეღიმა და ამავდროულად შემეშინდა."რა იქნება შენმდეგ" მხოლოდ ეს მიტრიალებდა თავში,როდესაც ტელეფონი აწკრიალდა. "რა ცუდია როდესაც უყვარდებათ და შემდეგ კარგავენ არა?მეცოდები.შენი

ზებუნებრივი (თავი მეოთხე)

ედა,დედა ჩემო დედიკო.რატომ? გამწარებული ვღრიალებ და ყველაფერი იმსხვრევა.ოთახში ქარიშხალი ტრიალებს,მე კი სულიერად მკვდარი ვდგავარ ოთახის შუაგულში და ყველაფერს ვანადგურებ.. -ლეა..ლეა დაწყნარდი.მესმის ალექსის შეუვალი ხმა თუმცაღა ვერ ვჩერდები,არ

ზებუნებრივი (თავი მესამე)

ძილში მესმოდა ალექსი ვიღაცას როგორ ეკამათებოდა,მაგრამ იმდენად დაღლილი ვიყავი თვალის გახელა ვერ მოვახერხე..ძილიი უფრო და უფრო მითრევს და მეც,ჩემდაუნებურად თავით ვეშვებიი სიზმრის სამყაროში..გაშლილ მდელოზე ვდგავარ და შორი ახლოს კაცს ვხედავ..კაც კი არა

ზებუნებრივი (თავი მეორე)

დილით ადრე ვიღვიძებ და ყავის მოსამზადებლად მივდვარ..თუმცა ყავას ვერ ვასხამ ხელები არ მემორჩილება..წამიერად ყველაფერი შავდება და თითქოს პარალელურ სამყაროში ვხვდები..თითქოს ვიღაც მიხმობს..მეძახის..უცებ მოვდივარ გონს და რეალობას ვუბრუნდები..ყევალფერი

ზებუნებრივი

არასდროს ვყოფილვარ ჩვეულებრივი გოგო..ალბათ ამას იმიტომ ვამბობ,რომ ყველასგან განსხვავებული შეხედულებები მქონდა.ადამიანებს სჯერათ იმის,რასაც ხედავენ ან ესმით..მათთვის ზებუნებრივ სამყაროზე ფიქრი დროის ფლანგვაა..თუმცაღა არსებობენ ჩემნაირები,რომლებსაც