რეალური საფრთხე (VI თავი)

–არ გინდა თამაში, თავადაც კარგად იცი, რომ თუ მოვინდომე, ფეხითაც გავალ აქედან ქალაქამდე, – მკაცრად ჩაილაპარაკა ქალმა. –აქედან ქალაქი ას კილომეტრშია, წარმატებებს გისურვებ, – გაისმა ელენესთვის უკვე ნაცნობი და ამაზრზენი ხმა და ფეხზე წამომხტარმა გაავებით

I'm yours If you're mine (თავი 1)

ზაფხული ყველაზე საუკეთესო წელიწადის დრო , არდადაგები დასვენება , ეს ყველაფერი სხვებს ეხება ოღონდ მე არა , მიყვარს ეს წელიწადის დრო მაგრამ ესნიშნავს რომ მთელი ზაფხული მამაჩემთან უნდა ვიყო , მე და მასშორის არაფერი საერთო არ არის , არაფერი , ის

ბაგრატიჩის რჩეული (თავი 1)

-რას აკეთებ იდიოტოო! ხელი გამიშვი-ვენიკავებოდი უშედეგოდ -რა იყო პატარავ არ გსიამოვნებს?-ოხ ეს ირონიაა -არა და თუ შეიძლება ხელი გამიშვიი -იმ დღეს როგორც მახსოვს გსიამოვნებდა ჩემი შეხება-ისევ და ისევ ირონია -რა..რომელ დღეს? -დავიჯერო ასე მალე

სიყვარული ყველაზე ამაყსაც მოადრეკინებს ქედს!(პირველი თავი)

არ ვიცი,დავარქვა თუ არა სევდა-ეს მშვენიერი სახლი-ამ უცნობ გრძნობას,თავისი სიმწარითა და სიტკბოთი მონასავით რომ მიმორჩილებს.ეს იმდენად ყოვლისმომცველი. იმდენად ეგოისტური გრძნობაა,მე თითქოს მრცხვენია მისი.არადა აქამდე სევდა თითქოს შვებას

ღამე რომელმაც ჩემი ცხოვრება შეცვალა (თავი 1)

ადრე სანამ ჩემი მშობლები გარდაიცვლებოდნენ ქუთაისში ვცხოვრობდი უზრუნველად არაფერი არ მაკლდა დედა დიასახლისი იყო მამას კი თავისი ბიზნესი ქონდა ერთი სიტყვით უზრუნველი ცხოვრება მქონდა 1 წლის წინ ბაკურიანიდან როდესაც ვბრუნდებოდით მანქანა მოსრიალდა

ეშმაკი და ანგელოზი მეშვიდე თავი

ყველა უბედურება მე როგორ უნდა დამემართოს. ზოგჯერ ჩემს თავს დავცინი ხოლმე რა უბედური ხართქო. რაც კი უბედურება არსებობს მთელს ქვეყანაში ყველაფერი მე მეხება. ერთადერთი ბომბი არ დამცემია თავში და არც გამიკვირდება ახლა რომ დამეცეს. უი გადავრჩი რა

რეალური საფრთხე (V თავი)

–არ გვაქვს დრო, ელენე, გაანალიზე საფრთხე, გთხოვ! – წამოიძახა აღშფოთებულმა კაცმა. –საფრთხე?! – თავისთვის წაიჩურჩულა ელენემ და გზას მიაჩერდა. მძიმე იყო განშორება სახლიდან. სახლიდან, რომელიც ეგონა, რომ არ არსებობდა, მაგრამ ასეთი ჭკვიანი ქალი ჯერაც ვერ

მოტაცების მსხვერპლი ... 4 თავი

ჩემივე დაუდევრობაზე მეშლებოდა ნერვები. ზევით რომ ავიხედეე, ნიკუშა დავინახე, რომელიიიც ძაღლს ასეირნებდა პარკში. ხელი გამომიწოდა და მეც ჩემი შევაგგებე. ისეთი თლილი თითები ჰქონდა, რომ კიდევ დიდხანს ვუყურებდიი მის თითებს სიჩუმე ისევ მას, რომ არ დაეღვია.

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 3 თავი

განწირული კივილი ჩამესმა.მერე რაღაც საშინელი სუნი მეცა. ცხვირი ამწვა. ყველა სასუნთქი რეცეპტორი მეწვოდა. მერე ფილტვებიც გაიჟღინთა მწარე ჰაერით. ძლივს გავახილე ჯერ ერთი თვალი,ისიც ნახევრად. საწყალი დედა დასიებული სახით მეჯდა ფეხებთან და

შენმა სიკვდილმა გამაძლიერა! (თავი 6)

-ლიკა ამოოიღე ხმა, ტყე ღრმაა შეიძლება დავიკარგოთ.. -დაწყნარდი ალექს ნუ პანიკობ რა ძალიან გთხოვ... დიდ მუხასთან მიმიყვანა ზეწარი დააგდო და ცეცხლი წაუკიდა.. ახლა მივხდვი რა უნდოდა.. ისევ ჩამეხუტა, მითხრა, რომ ვუყვარდი და მუხის ხესთან მარტო დამტოვა,