გიჟური დღეები (თავი 4)

-შემიყვარდი გულში ცეცხლი მინთიაა...- თვალებს ვატრიალებ, რა ცუდი გემოვნება აქ.-აი, ეგ მე სულ ფეხებზე მ*იდიაა-ჩემებური ვერსიით ვყვები და ვუბღვერ,ნიკა კი სიმწრით კუმავს ტუჩებს.-სხვა მიმ...ღერე ნიკა,

მარიონეტი (თავი ორმოცდაორი - დასასრული)

რას-რას და ალბათ ვერასოდეს წარმოიდგენდა, თუ ოდესმე საყვარელი ქალის თვალებში ამხელა სინანულს დაინახავდა. ერთმაბაშად გაცივდა და შეიცვალა ნინო. მისი მშვიდი ხასიათიდან აღარაფერი დარჩენილიყო, ფეთქებადი და იმპულსური სიტყვას აღარ არჩენდა აღარც მეუღლეს და

მუდმივ ხმაურში... 11 თავი

-არა გიგი, ხომ იცი მუდმივ ხმაურში რატომ მიყვარს ყოფნა? შევიშლები ამდენი ფიქრისგან, იქ კი ხმამაღალი მუსიკა უბრალოდ საშუალებას არ გაძლევს რამეზე იფიქრო. ახლა ხალხმრავლობა და ყურადღების გადატანა მჭირდება.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 18)

- აქ რა გინდა?! ჰკითხა ქალმა და შეტრიალდა.- რატომ ეწევი? კარი გადაკეტა,კოსტუმი სკამზე ჩამოკიდა და ანასტასიას წინ დაჯდა.- ამასაც ამიკრძალავ?ხო.. შენ ხომ მხოლოდ ეგ შეგიძლია..- არ მომწონს ასეთი ირონიული რომ ხარ..

ბნელი ღამის მგზავრი(მეორე თავი)

-კარგი რა, სისულელეებს მოეშვი, შენი შებმა არც მიფიქრია, ერთი საკუთარ თავზე შეყვარებული იდიოტი ხარ, რომელიც ცდილობს ნებისმიერი ხერხით საწოლში შემითრიოს, რომ ჩემი უარით შელახული თავმოყვარეობა აღიდგინოს.ახლა კი გამიშვი, მეტისმეტი მოგდის, მეტკინა ხელი.

ფანჯრების მწმენდავი თავი 1

მაღვიძარას ხმაზე ლევანმა თვალები გაახილა . ადგომა არ გასჭირვებია . იმ ადამიანების კატეგორიას არ მიეკუთვნებოდა - გამთენიისას რომ წვებიან , დილით კი მაღვიძარას ხმით გაღიზიანებულნი, უხასიათოდ იღვიძებენ .

მეიმედები (თავი 1)

მას ვძულდი, კაცს, ვისაც მეგონა რომ ვუყვარდი, მთელი არსებით ვეზიზღებოდი, მატყუებდა, თურმე ჩემთან მხოლოდ ერთობოდა. გავშრი თვალები გამიფართოდა, ერთ ადგილს მივეყინე, ცხოვრებაში პირველად შეცდომა

გიჟური დღეები (თავი 3)

მოკლედ როგორ იყო. - მოსახერხებელ პოზაში ჯდება და ერთ მზერას გვავლებ იმის შესამოწმებლად, რომ ნამდვილად ვუსმენთ - ბარში ვიყავი რა, გასართობად, კუთხეში ვიჯექით მე და ჩემი მეგობრები. ანას შემოსვლაც არ გამომპარვია ცოტა ხანში, - ანაო? როდის მერე გახდა

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეათე)

კვირას საღამოს დავბრუნდით თბილისში. წასვლისას სულ იმ 200 კილომეტრის სევდაზე ვფიქრობ ხოლმე, სახლს რომ მაშორებს. მთელი საღამო ცუდ ხასიათზე ვიყავი, ყოველთვის ასე მემართება დაბრუნებისას.

შრამიანი (თავი 3)

ცუდი ნენე! არადა როგორ მეხვეწებოდი არ დამტოვო არასდროსო! -ის დღეები დაივიწყე გასაგებია? -დავივიწყო? ამის დედაც ნენე გასვიანო როგორ დავივიწყო? როგორ დავივიწყო ის რაც მაცოცხლებდა და ბოლოს იქ, რომ დაგინახე იცი რა დამემართა? -მე შენ არასდროს...