მარიონეტი (მეთოთხმეტე თავი )

სამსახურის გარეშე დარჩენილი ზურა თავიდან ძალიან მძაფრად განიცდიდა უმუშევრობას, თუმცა ნელ-ნელა შეეჩვია ახალ სტატუსს. უსაქმურად არც შინ იჯდა. დილით ადრიანად გადიოდა შეშის მოსაჭრელად, შემდეგ საშინაო საქმეებში ეხმარებოდა ოჯახის წევრებს.

27(თავი მეხუთე, პირველი ნაწილის დასასრული)

და, უკვე მერამდენედ... მერამდენედ უნდა შეგიყვარო ახლიდან? მერემდენე პიროვნება უნდა დაიბადოს შენში... და, შენიდან, ჩემშიც.

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეექვსე თავი (18)

-ფუ ამის ,ეს მინდოდა_ამოიოხრა მიხეილმა-მილიონებს ვკარგავ შენი სულელი დის გამო. -იდიოტი,წავიდა და არც კი ვიცით სადაა_ზიზღით თქვა ირინკამ -ვიპოვი,ვიპოვი და იმის გაკეთება მოუწევს რასაც ვეტყვი._მუქარამ გაიჟღერა კაცის ხმაში

შეყვარებული თუ მეგობარი (9თავი)

დილა გათენდა თუ არა მაშინ გავაანალიზე, რომ ჯეიკის საწოლში ვიწექი.ისე ჩამძინებოდა ვერც გამეგო, ავდექი თუ არა მეორე ოთახში გავედი ჯეიკის მოსაძებნად,მაგრამ სახლში არ დამხვდა.ჩემი ტელეფონი ავიღე და გარეთგავედი.იქვე პარკში ჩამოვჯექი, რათა მთელი წინა დღე

სისხლიანი ვახშამი (VII თავი)

ქეთის მოზარდთა განყოფილებაში ვპოულობ , ოთახში , ფანჯარასთან ზის და მრგვლად გადაჭიმულ ტილოზე ყვავილებს ქარგავს . მგონი , გვირილებს . ოთახში სამი საწოლია, სამივეზე ხაკისფერი პლედია გადაფარებული , როგორც ჯარისკაცის კარავში. პირქუშ დიზაინს კედელზე

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეორე

მისი დანახვისას ყველა ემოცია ერთიანად ვიგრძენი. ჯანდაბა, ესღა მაკლდა ამ იდიოტის ნახვა ჩემს მეგობრებთან ერთად. ჩემი დანახვისას კმაყოფილმა ღიმილმა გადაურბინა და ეშმაკური ღიმილით შემომხედა, მეც ჩემი თეატრალური ნიჭი გამოვიყენე და თავი ისე მოვაჩვენე

სისხლიანი ვახშამი (VI თავი)

ცხელმა წყალმა გული ამიჩქარა. სასწრაფოდ ვკეტავ ონკანს და დაბურულ სარკეს პირსახოცით ვეხები. გაწმენდილ ფრაგმენტში ჩემი სახე კრთის . წითელი ვარ, როგორც მოხარშული კიბორჩხალა, მხოლოდ თვალები ანათებს მწვანედ.

სიჩუმე თავი (8)

საკუთარ თავს ვუმეორებ ამ ორ სიტყვას და ვემზადები, რომ მალე გავიყინები. ხელს ოდნავ ვიღებ და ამ უცნაური ბიჭის ხელს ვკიდებ. ვეხები და თან კანკალი მიტანს, მაშინვე. წამიც კი არ ყოფილა ეს შეხება. კანკალი, უეცარი შიში ამის უფლებას არ მაძლევს და ხელს

შეყვარებული თუ მეგობარი (8თავი)

თავიდან ვერ მივხვდი რა ჯ ,მაგრამ მერე უცბად მივხვდი და ავტობუსში წამოვიყვირე "ჯეიკი". გული გამალებით მიცემდა, ვერ გამეგო რა გამეკეთებინა.საერთოდაც ვფიქრობდი, რომ ის გიჟი იყო რადგან გუშინ ლუსის მიწერა არ მეძებოო და დღეს კიდევ მე მწერს სალაპარაკო

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები (თავი 6)

უპირველეს ყოვლისა გილოვთ ახალ წელს მრავალს დაესწაოთ თქვენს საყვარელ ადამიანებთან ერთად...დიდ ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისთვის ეს ახალი წელი,ცალკე კიდე ჩემს ჯამრთელობასთან პრობლემები,თითქმის მთელი ეს დრო გაციებული ვიყავი წერის თავი არ მქონა ძალიან