უცნობი თვალების მეგობარი

სუნთქვაშეკრული ისევ ჩვეული კოშმარებიდან გამოღვიძებული, ოფლის მდინარეში ჩავარდნილი ძაღლის მსგავსი ვარ. აღარასდროს დამთავრდება? კიდევ დიდხანს უნდა მტანჯოს?- ვბუტბუტებ ჩემთვის. მაღვიძარის დარეკვამდე კიდევ 45წუთია, ვცდილობ ძილში ჩაძირვას, მაგრამ 37-ე

უცნობი თვალების მეგობარი

როდესაც საოპერაციო ოთახის კარები იხურება და განურჩევლად ყველა, იმედის და სიამაყის თვალებით შესქცერის ქირურგს, საუკუნოდ იწელება სულ რაღაც ერთი წამი.. წამი, რომელიც ერთდროულად მოიცავს ყველაფერს... ერთ შანსს, იმედებს ან შესაძლოა იმედგაცრუებასაც,

"გატაცებული" (თავი 4)

ტკივილი.ტკივილი მაფხიზლებს და გამოვყავარ სიბნელიდან, რომელიც ჩემს გონებაშია. თვალების გახელის ძალა არ მაქვს. ყველაფერი მტკივა. მგონია, რომ ვერ ვმოძრაობ. უკვე ვეღარ ვარჩევ, სულიერი ტკივილი

უნებლიე შეცდომა (1 თავი)

-ბოს, ნორმალურ ადამიანებს ღამის პირველზე ძინავთ და სწორედ 8ზე იღვიძებენ. -ხოდა მოემზადე არანორმალურობისთვის_ცივად შეეპასუხა კაცი და მაშინვე გაუთიშა. -თუ სამსახური არა, ეს კაცი ნამდვილად შემიირავს_გაჭირვებით წამოიზლაზნა ლოგინიდან და თვალების ზელვით

მოხუცის თვალების სითბო

შემომხედა იმ სითბოთი და სიკეთით რომლითაც მხოლოდ მოხუცებს შეუძლიათ ყურება. ისინი გასცემენ სთბოს, რომლის გაცემას სხვას არავის შეუძლია და ამის ფასი სამყაროში არაფერი არ არის. მე იმ მომენტში ვიგრძენი ნაცნობი, მაგრამ უკვე მივიწყებული ბედნიერება.

ნამიან ქარით მაგ თვალების ფერება მინდა!

ნამიან ქარით მაგ თვალების ფერება მინდა და სიყვარულის ქალღმერთისგან ერთი ამბორი, შენ ჩაგაბარე რაც რამ სადმე მოვნახე წმინდა სხვას არაფერს გთხოვ, წამაშველე, შენი ამბორი..

უჩვეულო ცისფერი თვალების მქონე ბაბნიკი (1)

მაგრამ ყოველთვის იმას არ გამოვხატავ რასაც შიგნიდან ვგრძნობ... რასაც გული განიცდის და გონება ეწინააღმდეგება...ანი ქორიძეს ორი სახე აქვს.. რომელიც ყველას ძალიან უყვარს მაგრამ ყველას პირველი ანი უფრო უყვარს, რომელიც სულ იღიმის და რომელსაც ყველაფერი