მე.. შენ.. ის..

კითხვა-პასუხი. ძალიან პატარა ნაწილი ჩემი დიდი მოთხრობიდან. ეს ნაწილი ჩემთვის ბევრს ნიშნავს და რატომღაც თქვენთვის მინდოდა გამეზიარებინა.. ვიცი, დარწმუნებლი ვარ, არ მოგეწონებათ, მაგრამ გამიხარდება ერთ-ერთ კითხვას მაინც თუ გასცემთ პასუხს.

ის უფრო გიჟია,თუ მე მისი სიყვარულისთვის ?! (2)

მომხდარით გაოგნებული იყო. ჯერ იმას რას წარმოიდგენდა ,რომ სრულიად უცხო ადამიანი და ისიც ბიჭი ასე უხეშად მოექცეოდა. მერე კი იმას რას იფიქრებდა ,რომ ეს ადამიანი დამუქრებას გაუბედავდა.

ის, რაც ყველაზე ძალიან მიყვარს (ანუ მე და ღამე)

ჩემი ვერცხლისფერი, მარტოსული და იდუმალი მთვარე! მთვარე, როგორც ღამის მშვენება და მარგალიტი! მთვარე, როგორც ჩემი მეგობარი! ჩემი მთვარე...

ის უფრო გიჟია, თუ მე მისი სიყვარულისთვის ?!

უყურებდა და რაღაც აღიზიანებდა ,მაგრამ ვერ ხვდებოდა რა. გარეგნულად უნაკლო იყო. პრინცს ჰგავდა ეგ იყო ცხენი არ ჰყავდა. მხოლოდ რამდენიმე წუთის მერე მიხვდა რა იყო ისე რაც ტვინში დენივით უვლიდა. სკამის ქვემოდან ხედავდა როგორ ათამაშებდა ცალ ფეხს

ის

გოგო: -რატომ? მე ხომ მიყვარდი? რა დაგიშავე? ცუდი რა გავაკეთე? არ ვიცი წაიკითხავ თუ არა, მაგრამ უნდა მოგწერო. მიყვარხარ!!! ბოლოჯერ გესმის ეს სიტყვები ჩემგან. შენც ხომ ეს გინდა? უბრალოდ მიჭირს სიყვარული მაინც იქნება, თუნდაც იმიტომ, რომ პირველია,

"ის რაც არ იყო..." (ნოველის მეოთხე ნაწილი)

ზეზვამ სახლის კარები შეაღო და ოთახში ფეხაკრეფით, შეუმჩნევლად შევიდა. ძია კაცი ნოდარ შამანაური ტელევიზორს უყურებდა და ახალ ინფორმაციებს ეცნობოდა საინფორმაციო გამოშვების საშუალებით. ზეზვას მამიდა, მაღალი და ახოვანი ქალბატონი ნინო კი ჩვეულებისამებრ

"ის რაც არ იყო" (ნოველის მესამე ნაწილი)

სოფელში კიდევ ერთი მზიანი და ხალისიანი დილა გათენდა. ზეზვამაც გაიღვიძა და საწოლში გაიზმორა. დღეს ის ისევ ხმაურიან თბილისში უნდა დაბრუნებულიყო, სადაც ისევ ახალი ისტორიები, ახალი ინტრიგები და სულ ცოტა საქმეებიც ელოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თბილისთან

"ის რაც არ იყო..." (ნოველის მეორე ნაწილი)

თბილისის ხმაურიანი ცხოვრებით გადაღლილი ზეზვა ახლა უკვე თბილისიდან ხევსურეთისკენ მიმავალ მიკკროავტობუსს დიდუბის ავტოსადგურზე ელოდებოდა. ის დღეს განსაკუთრებულად სიმპათიურად გამოიყურებოდა. წვერები როგორც ყოველთვის ისევ ჰქონდა მოშვებული, რომლითაც

"ის რაც არ იყო..." (ნოველის პირველი ნაწილი)

ისინი მორიგი ივენთიდან ისევ ერთად, ტაქსით უკან ბრუნდებოდნენ. ახალგაზრდა მამაკაცი შეზარხოშებული იყო, თუმცა არც ქალს აკლდა ღვინით დამტკბარი სითამამე. ორივე მანქანის უკანა სავარძელზე მოხერხებულად იჯდა. ახალგაზრდა წვეროსანმა ტაქსში ჩაჯდომისთანავე იგრძნო

ყველაფერი ის,რაც ამქვეყნიურია.

საიდან დავიწყო არ ვიცი,ერთ ხანს ვფსაიდან დავიწყო არ ვიცი,ერთ ხანს ვფიქრობდი დამეტოვებინა თუ არა ქვეყანა,დამესვენა თუ არა ამ ყველაფრისგან,ყოველდღიური და მტანჯველი ტკივილისგან,რომელიც არასოდეს მანებებს თავს,სულს მიხუთავს,მავიწყდება,რომ უნდა ვიარსებო