მ.ი.(თავი 6)

-აუ დავლიოთ გახევამდე?-იდეა წამოაყენა საბამ. -ბაზარი არაა,აი გათიშვამდე ვსვამთ-ვთქვი და ხტუნვა დავიწყე -შენ არა !-მითხრა გაბრიელმა და კუშტად შეკრული წარბებით გადმომხედა.

მ.ი.(თავი 5)

-მე მინდა,ქორწილზე ათასი საზრუნავია,1თვეში რას მოვასწრებთ წესიერად?მინდა,რომ ყველაფერი უმაღლესს დონეზე იყოს,არ მინდა ტყუილად დავხარჯოთ დრო,თორემ მოგვიწევს შემდეგ თავ-პირის მტვრევა ყველაფერზე.-ჩემი ტიპიური პატარძალი ვინ არისო?-ღიმილით აკოცა ტუჩზე

მ.ი.(თავი4)

თუმცა უშედეგოდ.დაახლოებით 1 თვის შემდეგ უნივერსიტეტში ხმა გავარდა,რომ ის... -აღარ დაასრულო რა... ტირილით თქვა და თავი ჩახარა

მ.ი. (თავი 3)

-არ უნდა უთხრა არავის ხომ იცი? -of course -მიყვარხარ -მეც უსაზღვროოდ დაო ხომ იცი,წამო დავიძინოთ -წამო ემოციებისგან დაღლოლ დაქანცულს სულ მალე მიმეძინა

მ.ი. (თავი 2)

შავი სფეროები ისე უბრწყინავდა,თვალებით ანათებდა ადამიანი.....აუფ რა ტუჩები აქვს,მარწყვივით....რეებზე ვფიქრობ ჯანდაბა. მოკლედ ძალიან რომ არ გავწელო, ერთმანეთის მოკითხვის შემდეგ ,,ქეიფი" დავიწყეთ. ვუყურებდი იოანეს და გულში რაღაც მფხაჭნიდა,რაღაცნაირად

მ.ი. (საცდელი 1 თავი)

როგორც სხვა ბევრ თემასთან დაკავშირებით,აქაც საზოგადოების აზრი სხვადასხვა გვარად იყოფა.ვიღაც თვლის, რომ სიყვარული არსებობს,რომ ის დედამიწაზე ყველაზე დიდი და წრფელი გრძნობაა,ვიღაც თვლის, რომ სიყვარული ადამიანის მიერ შექმნილი ილუზიაა და რომ ის უბრალო

ა დ ა მ ი ა ნ ი

საღამოს 18:45 იც არ იქნებოდა საათი როცა სახლის კარი შეაღო...ო როგორ ვეღარ იტანდა ამ ბინას... მიუხედავად ამისა ამ ოთხ კედლა ვაკუუმს მაინც „შინ“ ერქვა და ეს ბევრ რამეს ამართლებდა კიდეც.... ზოგჯერ უბრალოდ ძალიან გინდება ხოლმე შინ ყოფნა... და ზოგჯერ ეს

ი მ ე დ გ ა ც რ უ ე ბ ა

იმედგაცრუება. ყველაზე საშინელი გრძნობა რაც კი არსებობს. იმედი გამიცრუე და გული საბოლოოდ გამიტეხე. არ შეიძლება ასე! არ შეიძლება ასე მოქცევა და ადამიანიათ მანიპულირება! არასოდეს დამიშვია ის ფაქტი რომ ოდესმე დადგებოდა მომენტი როდესაც შენ ამას