მექანიკურად! (6 თავი)

ამ ამბების შემდეგ ერთი კვირა გავიდა.თათა კატოსთან არ გასულა,მხოლოდ მიმოწერებით თუ მოიკითხავდნენ ერთმანეთს. ლევანსაც ცოტათი გადაუვიდა გაბრაზება,ან უბრალოდ არ იმჩნევდა.გიგა არ გამოჩენილა თათას სიახლოვეს,რაც ძალიან უკვირდა და ელოდებოდა კიდეც,რომ

მექანიკურად! (5 თავი)

თათამ თვალები ნელა გაახილა,რადგან ჯერჯერობით სამარისებური სიჩუმე იყო. ჯერ გიგას გაფართოებული თვალები მოხვდა და მერე ლევანს გახედა,რომელიც გიგას მიმართულებით იყურებოდა და სახეზე არანაირი ემოცია არ ეწერა -ოღონდ ახლა არ იყვიროს,ღმერთო,ოღონდ ახლა

მექანიკურად! (4 თავი)

თათამ ცოტა ხანი უმისამართოდ იარა ფეხით და თან ფიქრობდა. ყველაფერს ერთად განიცდიდა. ცდილობდა ეს განწყობა მოეშორებინა და ისევ უდარდელობა აეკრა სახეზე. საღამოსკენ კატოს შეეხმიანა.სახლში იყო. მანაც გადაწყვიტა მისთვის აეკითხა. -სად გამექეცი ამ დილით?

მექანიკურად! (3 თავი)

თათა ძალიან გაბრაზებული და ნაწყენი წამოვიდა კატოს სახლიდან.ერთი სული ჰქონდა მოშორებოდა ამ ადგილს,ისე წავიდა კატოს გაღვიძებას არც დალოდებია,წერილი მისწერა და მოკლედ აუხსნა რომ ეჩქარებოდა.სახლში გაღიზიანებული შევიდა -დილამშვიდობისა საჭმელს

მექანიკურად!(2 თავი)

-გაფიცებ,რანაირად მოახერხე?-შეწუხებული ეკითხებოდა კატო და თან მალამოს ეძებდა კარადაში-აჰა,ეს წაისვი და იმდენად აღარ აგეწვება-იპოვა რასაც ეძება -შენი ძმა შემოვიდა და ხმამაღლა დაიძახა,უცებ ისე შემეშინდა,თავი ვერ შევიკავე და გამივარდა-უხასიათოდ

მექანიკურად! (1 თავი)

-,,რა ლამაზი დღეა,რა ნათელი მზეა,იმიტომ რომ დღეს ჩემი უსაყვარლესი,უსიმპათიურესი და ყველაზე უჟმური ძმის,დაბადების დღეაა’’-სანთლებიანი ტორტით და სიმღერით შეუღეს საძინებლის კარი კატომ და ალექსმა ლევანს,რომელიც პერანგის ღილებს იკრავდა და წასასვლელად