ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი მეცხრამეტე, დასასრული)

-ვაიჰ დავიღალე. - სუნთქვა გახშირებული დავჯექი სავარძელზე და თავი უკან გადავწიე. -რა დაგემართა რძალო? - სანდრომ რაც გაიგო რომ ორსულად ვარ ცუდად აღარ მეხუმრება და ნორმალურად მექცევა. -კიბეზე სიარულით დავიღალე. აღარ ემიძლია...-ხვალ წავალთ და დაისვენებ

M.I (თავი მეცხრამეტე)

-რა გინდა -რა რა მინდა ამიხსენი ვინ არის ეს ბიჭი?!!!(ირაკლი) -ჩემი შეყვარებული-მარიმ ერეკლეზე ანიშნა -რა შენი შეყვარებული შენ სრულ ჭკუაზე ხარ? რას მიშლი ნერვებს ხმა ამოიღე ვინ არის ეს ტიპი ნუ ცდი ჩემ მოთმინებას

მზის ჩასვლა (თავი მეცხრამეტე)

ლიზა პალატაში იწვა და ეძინა. ბექას მისი ხელი ეჭირა. ლიზამ თვალები გაახილა, ირგვლივ მიმოიხედა, ჯერ ერ მიხვდა სად იყო და წამოდგომა სცადა, მაგრამ ბექამ არ მისცა ამის საშუალება.-არ შეიძლება შენთვის ადგომა, დაწექი.-რა მოხდა?აქ რატომ ვარ?

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეცხრამეტე თავი)

ბედნიერებისგან სახეგაბრწყინებული ალექსანდრა უკვე დიდიხანი არავის ენახა. უჩვეულოდ ეჩვენებოდათ ხალხს მისი ასეთი მდგომარეობა მაგრამ ყველასთქო ვერვიტყვი თუმცა ნაწილს უხაროდა. ლევანი აცნობიერებდა იმას თუ რას აკეთებდა. ისიც იცოდა რომ ეს ყველაფერი

ეშმაკი და ანგელოზი მეცხრამეტე თავი

საბუთებს დიდიხანი ჩავსცქეროდი და უკვე ტვინი მეღლებიდა, ბოლოს ყველაფრის სისწორეში რომ დავრწმუნდი ჩემს უფროს შევატყობინე და საწოლზე მივწექი.საათის ციფერბლატი ცხრას უჩვენებდა, დაძინება ვცადე თუმცა ვერ მოვახერხე ამიტომ ტელეფონი ავიღე და მარის დავურეკე.