მერამდენედ მეჯახები? ( დასასრული)

-კარგი, ტანსაცმელებს გაგიმზადებ.. - ოთახში შევიდაა, დამიანეც უკან გაჰყვა.. -მოიცა, შენთვის დაღლა არ შეიძლება, დაჯექი მე ჩავალაგებ.. - გაუღმა და სამგზავრო ჩანთა გადმოიღო.. ტანსაცმელებს აწყობდა თან ანამარიას უსმენდა.. დამიანემ ჩაალაგა ბარგი და ცოლს

მერამდენედ მეჯახები? (5 თავი)

დამიანეზე მიკრულს დაეძინა, საღამოს 8-ზე გაიღვიძა.. მამაკაცის მკლავებში გაყუსული, მისი სურნელით გაბრუებული იყო...-გაიღვიძე? - ღიმილით კითხა და თავზე აკოცა.. - როგორ გეძინა?-კარგად, მადლობა.. - გაუღიმა და მის ყელში ჩარგო თავი...ცოტა ხანს ესე

მერამდენედ მეჯახები? (4 თავი)

-გიუნა.. როგორ ხარ? - ყელზე ჩამოეკოწიალა ვიღაც გოგო.. -არამიშავს ლანა შენ?-ამრეზით გაუღიმა, ნინა კიდევ იდგა გაავებული.. ცოტაც და მოკლავდა იმ გოგოს. -კარგად.. აუ მომენატრე, რამდენი ხანია არ მინახიხარ - ტუჩები გაბერა და „გაბუტული გოგოს“ იმიტაცია

მერამდენედ მეჯახები? (3 თავი)

-აუ, მალე წავიდეთ რა -ჯერ მოსული არ ხარ - ისევ ირონია, როგორ მინდა ახლა ეთი გემრიელად ვუთავაზო მუცელში მუშტი... -არაა შენი საქმე - ჩავიქირქლე და წვენი დალია მალევე წამოვედა.. თავი ამტკივდა..

მერამდენედ მეჯახები? (2 თავი)

-დედა.. აი ტელეფონი.. ვიღაც იდიოტს შევეჯახე და დამაგდებინა.. - ამოვისლუკუნე და ტელეფონი ვანახე.. კუთხით დაცემული ოდნავ გაიბზარა.. ძალიან მიყვარდა ეს ტელეფონი.. ის, ხომ ალექსანდრემ მაჩუქა.. ჩემი ალექსანდრე.. ნინას ძმა, არ მიყვარს, არ ვუყურებ როგორც

მერამდენედ მეჯახები? (1 თავი)

-ჰო ჭამე ეს მშრალი ნაყიდი საჭმელები და დაიავადე კუჭი- ისე ქოთქოთებდა. -კაი ხო, შენი ხათრით- სულ ძალით ვჭამე რომ არ გამებრაზებინა დედა, ნინას დავურეკე და ამოსვლა ვთხოვე..-ნინ ამოხვალ?.. გავცივდი.. ვჭამე უკვე.. აუ, კაი რა რას დამცინი.. ამო დროზე..