მხსნელი 6

_ხომ გაგაფრთხილე, შენს ძალებში დარწმუნებული ნუ იქნები მეთქი. სიტუაცია შეიძლება სულ სხვანაირი აღმოჩნდეს.-თქვა თვითკმაყოფილი ღიმილით და მომშორდა. _წამოდი, გავიდეთ აქედან თორემ დღეს შეიძლება ცუდად დავამთავროთ.-ამ უცნაური ილეთისგან გაოგნებული ადგილიდან

მხსნელი 5

დაახლოები 2საათის ჩაძინებული ვიყავი ჭექა-ქუხილის ხმაზე რომ გამომეღვიძა და შეშინებული წამოვხტი. ფეხის ყრუ ტკივილი ვიგრძენი, თავიდან ვერ მივხვდი სად ვიყავი. თვალები მოვიფშვნიტე და ხმაური რომ შემომესმა ინსტიქტურად იქით გავიხედე._ანდრია? შენ ხარ? რატომ

მხსნელი 4

_კარგი. ხელი კარგად ჩამკიდე. მეც დავემორჩილე. ძალიან ფრთხილად მივყავდი, მე კი უკვე სისუსტეს ვგრძნობდი, სისხლი არ წყდებოდა. როგორც იქნა სახლამდე მივაღწიეთ. ბუხარში კიდევ იყო ნაკვერჩხალი და თბილოდა, ანდრიამ კიდევ შეუკეთა, მე დივანზე დავჯექი. მერე

მხსნელი 3

დილით ვიღაცის კოცნამ გამომაღვიძა. თვალები გავახილე. _დედა! _შევძახე გაოცებულმა. _როდის დაბრუნდი, რატომ არ გამაფრთხილე? _ჩემო გოგო. _დედამ გულში ჩამიკრა.. _მინდოდა გამეხარებინე..

მხსნელი 2

ორი დღე გავიდა, ანდრია არ მოსულა. მესამე დღეს საშინლად ცხელოდა, მთელი დღე სახლში ვიყავი, წიგნს ვკითხულობდი..საღამოს უცბად მოიღრუბლა და კოკისპირული წვიმა დაიწყო, ჩემ ფანჯარასთან ვიჯექი წვიმას გავყურებდი, მალე დაძინებას ვაპირებდი, მაგრამ ტრასაზე ისევ

მხსნელი 2

ორი დღე გავიდა, ანდრია არ მოსულა. მესამე დღეს საშინლად ცხელოდა, მთელი დღე სახლში ვიყავი, წიგნს ვკითხულობდი..საღამოს უცბად მოიღრუბლა და კოკისპირული წვიმა დაიწყო, ჩემ ფანჯარასთან ვიჯექი წვიმას გავყურებდი, მალე დაძინებას ვაპირებდი, მაგრამ ტრასაზე ისევ

მხსნელი 1

წამოვდექი, გვერდით ოთახში გავდიოდი და სანამ ფარდას გადავწევდი ვიღაცას დავეჯახე. საბედნიეროდ არ დამიყვირია, ფარდა მან გადაწია და მაშინვე ტუჩებზე თითი მომადო რომ არ დამეყვირა. თვალებში შევხედე და იმ სიმწვანეში აღმოვჩნდი, რომლითაც ცოტახნის წინ