ღამის ზმანება (8 ნაწილი - მეორე ნაწილის დასაწყისი)

-ნიტაა... - ყურში ჩემი სახელი ჩამესმა და თვალები მოჭუტულად გავახილე. - მოვედით... - მითხრა დემემ და ნაზად მიბიძგა წამოჯდომისკენ, რომ გამოვფხიზლებულიყავი. მანქანაში ჩვენ ორნი ვისხედით, ვახო და თოკო ბარგს ეზიდებოდნენ.

არ გადამეჩვიო (ნაწილი 3)

დავემშვიდობე და წამოვედი, ღმერთო როგორ მინდოდა ჩავხუტებოდი და ხმამაღლა მეყვირა რომ მიყვარს ! ძალიან მიყვარ მიუხედავად ყველაფრისა თავის სიცანცარეს არ ეშვება -ხო მართლა ტასო ჯერ კიდევ ძველი ნომერი მაქვს და შეგიდზლია მომწერო ოოოო (ღიმილიანი სახით

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VII)

დილა. მარიამმა თვალები ნელნელა გაახილა, მიხვდა ისევ მანქანაში იყო, ზედ დაიხედა, ზურას თბილი ჟაკეტი ეფარა, თვითონ ბიჭი კი საჭესთან იჯდა. ზურამ დაჟინებული მზერა იგრძნო, წინა სარკე ხელით გაასწორა და მარიამს ღიმილით სარკისანვე გახედა. - როგორ გეძინა?-

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 7)

-შენი მშობლები სად არიან? - ამ კითხვამ დიდი ხნის შეუხორცებელ ჭრილობაზე მარილი დამაყარა და კვლავ ამტკივდა მთელი სხეული, თვალებზე მოწოლილ ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი და ყელში გაჩრილ ბურთს კი ვეწინააღმდეგებოდი რომ არ დავეხრჩვე -თუ გინდა არ მიპასუხო

ღამის ზმანება (7 ნაწილი - დასასრული)

-მმმმ... - ამოიზმუვლა და ისევ ჩამეხუტა. მოიცა, მოიცა... საცვლებისამარა რატომ ვიწექი? კარგად მახსოვს, რომ ტანზე არ გამიხდია... ოხხ დემეე... დენდარტყმულივით მოვშორდი მის შიშველ სხეულს და თვალებგაფართოებულმა ავათვალიერე.

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 6)

ორშაბათ დილით მაღვიძარამ ისევ შვიდის ნახევარზე გამაღვიძა. ლუკას სიტყვები სულ თავში მიტრიალებდა, მისი შეშლილი სახე, მისი მუქარა ყურთასმენას მიქვეითებდა. დილით არაფერი მიჭამია, შიმშილის გრძნობა დაქვეითებული მქონდა, ამდენი სტრესისგან მხოლოდ

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VI)

ზურა ბიჭებთან ერთად სვავდა.. - ვსო მეტს ვეღარ დავლევ - სიცილით თქვა - რატო ტო? - საჭესთან ვარ და გინდა ავილეწო? - ხვალ სასახურში ნაბახუსევზე უნდა წახვიდე? - კითხა სიცილით ლაშამ

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 5)

-ასეთი საქციელი არ მჩვევია - ისევ გამიმეორა, პიჯაკი გაისწორა და წინ წავიდა, მე როგორც ერთგული ლეკვი უკან სირბილით გავყევი - ეს ჩემი კაბინეტია - დიდი ყავისფერი კარისკენ მიმითითა - ეს კი შენი - მის გვერდით იმავე ფერის კარი დავინახე, ორივე კაბინეტს

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი V)

მოგონებებიყველა შესანიშნავად გამოიყურებოდა. ლაშა ნერვიულად იდგა შესასვლელთან და ჰალსტუხის გასწორებას ცდილობდა თუმცა არაფერი გამოსდიოდა. მარიმი ღიმილით მიუახლოვდა

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი IV)

ორმა კვირამ სწრაფად ჩაიარა, მარიამმა საჭირო ნივთები მოაგროვა რომ მშობლიურ ქალაქს დაბრუნებოდა, ფიქრობდა რომ ეს ნიკთან ურთიერთობისგან განტვირთვაშიც დაეხმარებოდა. ფრენამ კარგად ჩაიარა.. დაბინავებამაც. პირველივე დღესვე სეირნობისას ქუჩაში გამოკრულ