პატარა გოგონა ზღვის პირას მეთოთხმეტე თავი

მაპატიე გთხოვ. _ცრემლმორეულმა თქვა ანამ -ახლა არაფერზე ფიქრი არ შემიძლია_უპასუხა ცივად მამაკაცმა-სად არის ლანა? უნდა მითხრა -გთხოვ მომისმინე...

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეცამეტე თავი)

რა მოხდებოდა?იმაზეც დარდობდა,რომ ახლა დამიანე გვანცასთან იყო და ის ქალი გონებას აურევდა მის ძმას,ყველაზე მეტად კი ის აშინებდა,რომ თუ დამიანე გაიგებდა სიმართლეს სამუდამოდ დაკარგავდა ძმას ამაზე ფიქრებით იტანჯებოდა ანა მაგრამ ახლა თავს აჯერებდა,რომ ასე

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთორმეტე თავი)

-მამა,შემოდი_თქვა გახარებულმა ანამ და მამა გადაკოცნა,შემდეგ კი კარი დახურა -ბექა,როგორ ხარ?_ფეხზე წამოდგა ლუკა მის დანახვაზე და ბექას მოეხვია -ხომ მშვიდობაა?-ჰკითხა ანამ

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთერთმეტე თავი)

-ანა,როგორ ხარ?-გაისმა ტელეფონში დაიანეს ხმა -კარგად დამი.შენ_უპასუხა გოგონამ -მეც კარგად ვარ_უპასუხა დამიანემ-ანა,ხომ არ იცი ლანა სადაა?

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეათე თავი)

-ოჰ ანა_ირონიულად თქვა გვანცამ და გოგონას თმაზე მოჰკიდა ხელი ანამ მისი ხელი მოიცილა -კარგია არა პოპულარობა_მიმართა მან ანას -კარგია ხომ ჩემი ადგილი რომ დაიკავე -კი,კარგია_უთხრა ანამ და ჩაიცინა-ჩემი რა ბრალია ჭკუა რომ არ გაქვს თავში

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეცხრე თავი)

-გისმენ_უთხრა ანამ დამიანეს-ხომ მშვიდობაა?-ჯობს ეგ შენ გადაწყვიტო_გაეღიმა დამიანეს.-ახლა მაშინებ_თქვა ანამ-მამა,რა ხდება აღარ ამიხსნით?-შვილო_მიუჯდა გვერდით ბექა-მინდა,რომ დამშვიდდე და ისე მომისმინო-კარგი,კარგი მშვიდად ვარ

პატარა საქართველოს დიდი თბილისი (სრულიად)

საქართველო, თბილისი.. პატარა ქვეყნის დიდი დედაქალაქი, დიადი ხალხით. ყოველ შემთხვევაში ასე უწოდებენ მაღალი საზოგადოების „ გმირ" წევრებს. გმირობა სხვა და სხვა გვარი შეიძლება იყოს. მაგალითად დაეხმარო გაჭივრებულებს საჭმლით, სასმლით,

პატარა საქართველოს დიდი თბილისი თავი4

მაშინ ხომ არ დაფიქრებულა, ხალხის არ მორიდებია, ვერ შეიკავა და იტირა და ახლა? ახლა ვისი სცხვენია? ნუთუ საკუთარი თავის? იმდენად ამაზრზენი და საცოდავია რომ საკუთარ თავსაც კი ემალება.. ღმერთო რა დღეშია.

პატარა საქართველოს დიდი თბილისი თავი2-3

ძმის უცნაურ სახეზე გაიცინა - შენობაში მოწევა არ შეიძლება ლექსო! - კაცმა მთელი სერიოზულობით წარმოთქვა სიტყვები, რაზეც ბიჭს სიცილი აუტყდა - შენობა ჩვენია და რასაც გვინდა იმას ვიზამთ - თუმცა იოანეს სახე არ შეცვლია და ბიჭიც მაშინვე დაწყნარდა

პატარა საქართველოს დიდი თბილისი თავი1

- იმედია არავინ მიწყენს თუ თაიგულს ჯერ ჩემ მშვენიერ ქალბატონს მივართმევ - ღიმილით დაიძრა მაგიდასთან მჯდარი თვალებ აწყლიანებული ქალისკენ - დედა