მკვლელობის საღამო(8)

რამოდენიმე დღე ისე გავიდა ვერც კი შევნიშნე..ძალიან გადავიღალე,უფროსმა ბევრი საქმე მომცა,მეც ვცდილობ ყველაფერი ისე გავაკეთო როგორც მას სურს..ის ახლა ერთადერთია ვინც ჩემზე ოდნავ მაინც ზრუნავს..ყოველ შემთხვევაში ასე მინდა იყოს.-აბა გუშინ როგორ

დეკემბრის სუსხიანი საღამო

ვაკის პარკში მივსეირნობდი,ისევ ისე როგორც 2 წლის ოღონდ ახლა მარტო ვარ.ნაცნობი ადგილების დანახვისთანავე წარსულის სასიამოვნო მოგონებებიც ამომიტივტივდა.ხო აი ახლა სადაც ვდგევარ ჩემი პირველი კოცნა მივიღე.გამეღიმა ისევ ისე როგორც მაშინ,ადრე გულზე

მკვლელობის საღამო(7)

მგზავრობა დიდ ხანს გაგრძელდა,არ ვიცი დაახლოებით რამდენი ხანი გავატარე ამ მოხუცთან ერთად მანქანაში.ის კი ვიცი რომ ჩემი ცხოვრება დღითიდღე იცვლება..არ ვიცი ამ ყველაფერში ვისი ხელი ურევია,გაურკვევლობა...აი ეს არის რასაც ახლა ვგრძნობ..მაგრამ ვიცი რომ ამ

მკვლელობის საღამო(6)

ბოლო დღეების გახსენება ძალიან მაბნევს,მოხდა რა:დედამ ნათლად დამანახა რას ფიქრობს ჩემზე,მაქქსმა პირდაპირ მითხრა ჩემი შეყვარება კარგი აზრი არააო..ყოველ შემთხვევაში მე მეტი დასკვნა ვერ გამოვიტანე.ამ დღეების შემდეგ,მაქსმა ვითომ არაფერი ვახშამზე კვლავ

მკვლელობის საღამო(5)

ჩემთვის მთავარი ყოველთვის ეს იყო:ყოველთვის როდესაც ვცდილობდი ადამიანი გამეცნო,ვამბობდი ეს ადამიანი უნდა იყოს განსხვავებული,უნდა იყოს ჩემნაირი..ყოველთვის ჩემ თავში ეს აზრი ტრიალებდა,ახლაც ასე ვფიქრობ,მაგრამ შეიცვალა ერთი რამ..,ვერ მივხვდები ადამიანი

მკვლელობის საღამო(4)

ამის შემდეგ მოხდა ისე რომ ცოტა ხნიანი სიჩუმის შემდეგ საუბარს მაქსი იწყებს. -შენზე არ ვსაუბრობდით.. -აჰამ,ესეიგი სულელიც გგონივართ.. -არა,ამის არ ვგულისხმობ,უბრალოდ შენზე მართლა არ ვლაპარაკობდით..