დავიწყებული სიყვარული (თავი პირველი)

ასეა, არახსოვდა მას სოფია. 10 წელი ელოდა,მაგრამ არ დაბრუნდა და გადაწყვიტა თვითონ მოეძებნა თორნიკე. იმედგაცრუებული უყურებდა ბიჭს და აინტერესებდა რამ შეცვალა ასე,რატომ გახდა ასეთი ცუდი.

პირველი სიყვარული - თათია ნარჩემაშვილი

თუ ამ სიყვარულს ჩემთან არ უნდა მაშინ ეს გული უმალ გაჩუმდა ჩემი მიჯნური სხვისკენ გაბრუნდა ჩემი ფიქრებიც მაშინ დადუმდა

ნამდვილი სიყვარული(თავი 7)

ფბ ჩავრთე და ვხედავ სანდროს ფოტოს ვიღაც ქერასთან ერთად რომელზეც წერია "სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს ჩემი ქმარუკა" "ქმარუკა" მოიცა ანუ ეს,მისი ცც, ანუ მას ცოლი ყავს და მე მეთამაშებათუ რა ხდება, სწრაფად დავწვდი ტელეფონს:

სიყვარული

მე შენ მიყვარდი როგორც არასდროს შენ მუდამ გერქვა ჩემი ოცნება როგორც ყვავილებს სიცხე გაახმოს ისე გამადნო მე უშენობამ ფიქრი,ოცნება უსიყვარულოდ შენზე ფიქრებმა სულ გადამრია ვერ დაგივიწყებ მე ვეღარასდროს უშენოდ ყოფნა ხომ ავდარია

სიყვარული

სიყვარული რიგდებოდა წიგნის მაღაზიაში, ის დღე იყო გაზაფხული იღვიძებდა იაში... მზე კოცნიდა თეთრ ალუბლებს, ულამაზეს ლიანებს, სიყვარული რიგდებოდა და მე...დავაგვიანე...

სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (თავი IV)

12 მარტი ჩემ გონებაში და კალენდარში ყველაზე ბედნიერ დღედ იქცა.. იმ საღამოს იმდენად აფორიაქებული ვიყავი,რომ ვერ ვაზროვნებდი,ვერ ვიძინებდი და მომხდარზე ვფიქრობდი. მთელი ღამე თორნიკეზე ვფიქრობდი..მთელი ღამე ფირივით ვატრიალებდი მომხდარ კადრებს.

ნამდვილი სიყვარული(თავი6)

დილით საკმაოდ კარგ ხასიათზე გამეღვიძა მოვემზადე და უნივერსიტეტში წავედი ეს იყო შემთხვევა როდეესაც აარ დამიგვიანებია ე-ჯი როგორ ხარ? ჯ-მაგრად(თვალებგაბრწყინებული მივუგე დაქალს) ე-ოჰოო მოხდა რამე?(ეჭვის თვალით მომაჩერდა)

სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (თავიIII)

ამდღის,შემდეგ ჩემ თავს პირობა მივეცი,რომ ამ ადამიანს ჩემი თავიდან ამოვაგდები,დავივიწყებდი ამ გრძნობას რომელიც სიარულის,ფიქრის,ლაპარაკის და ჭამის საშუალებას არ მაძლევდა. სამუდამოდ ავიღებდი დავკუწავდი და ჩემი ცხოვრებიდან გავშუვებდი.მარგამ ეს იმაზე

ბავშვობის სიყვარული -7-

ჩემი კომის გამო ადვილად მიხვდებოდით,რომ უნივერსიტეტში ვერც ერთ ლექციას ვერ ვესწრებოდი, რის გამოც ლექტორები ჩემს ოჯახს დაუკავშირდნენ. რათქმაუნდა, იმ პერიოდში არავინ იცოდა როდის გამოვჯანმრთელდებოდი და ჩემმა მშობლებმაც უნივერსიტეტს დაზუსტებით ვერაფერი

სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (თავიII)

სხვაა..მან პირველმა შეამჩნია ყველაფერი. მე გვიან მივხვდი რაც ხდებოდა ჩემ თავს. ყოველ დღე ეს გრძნობა ძლიერდებოდა ტკივილიც რომელიც მუცელს მიღრღნიდა,გულს მიცემდა იმდენად სწრაფად,მეგონა ეს ეს იყო გაჩერდებოდა და მოვკვდებოდი,მაგრამ დროთა განმავლობაში მე