მაინც ჩემი გახდები სულელო! (2)
დილით ისე ენერგიულმა გავიღვიძე მეც კი გამიკვირდა. მალე მოვემზადე და ველოდებოდი გიოს. ერთ ადგილას ვწრიალებდი და ვცდილოვდი აღელვება არ გამომეხატა, მაგრამ ჩემმა ძმამ მაინც შემამჩნია. - ვინმეს ელოდები? (სანდრო) - მეგობარს,-ვუთხარი და ენა გამოვუყავი. ამმაინც ჩემი გახდები სულელო! (1)
დილით მაღვიძარის დარეკვას არ დაველოდე, ავდექი, შხაპი მივიღე, თავი მოვიწესრიგე და კარადასთან მივედი.-ჰმ... აბა ვნახოთ... უამრავი ტანსაცმლის გამოცვლის შემდეგ არჩევანი შავ შარვალზე, ადიდასის კეტებსა და ჩემს საყვარელშემიყვარდი სულელო(დასასრული)
შემიყვარდი სულელო(დასასრული) ბევრი რომ აღარ გავაგრძელო მოკლედ გეტყვით მე და ვაკომ ბევრი ვისეირნეთ რაც მთავარია ვჭამეთ და ვიმაიმუნეთ.შუადღეს სახლში უნდა დავბრუნებულიყავი ჩემი გამოპარვის ამბავი რომ არ გაეგოთ.ვაკომსახლამდე მიმიყვანა მეც დავემსვიდობე დაშემიყვარდი სულელო(ორმოცდამეორე თავი)
-კაი გავედი(ვაკო)ვაკომ საწოლზე დამსვა თვქითონ კი სიცილით გავიდა ოტახიდან სააბაზანოში შევედი უცებ მოვწესრიგდი და ისევ ოთახში დავბრუნდი.დიდხანს არ მიფიქრია ა ჩამეცვა უცებ ავიღე მუქი ჯინსის მაღალწელიანი შარვალი,შავი მაიკა სარვალში ჩავიტანე ფეხზე ოლშემიყვარდი სულელო(მეორმოცე თავი)
ცოტახანი ესე ვიჯექით ხმას არ ვიღებდით.მე ვაკოს ვუყურებდი და ხან ისიც გამოაპარებდა თვალს და ტუჩის კუთხეს სასიამოვნოდ ტეხდა.ვხვდებოდი რამდენად ძვირფასი იყო ვაკო ჩემთვის მის გარეშე უბრალოდ სუნთქვაც კი აღარ შემეძლო მინდოდა სულ მასთან ყოფნა მისი თითოეულიშემიყვარდი სულელო(ოცდამეცხრამეტე თავი)
-ნუ მაბრაზებ დაისჯები(ვაკო) -რამე მითხარი?(მე)სიცილით ვუთხარი -მაჭამე(ვაკო) -არა(მე) -არაა?(ვაკო)ეშმაკუარდ შემომხედა -არა(მე)მეც გავუცინე -ხოდა გაიქეცი(ვაკო)სიცილით მითხარ უცებ ვერ მოვწვი რა მითხარ მაგრამ როცა სიცილით წამოხტა ფეხზე მეც სიცილითშემიყვარდი სულელო(ოცდამეთვრამეტე თავი)
ვაკომ მაისური გადაიძრო და იატაკზე ქაოსურად დააგდო.ყელში ვაკოცე და უფრო მაგრად ავეკარი. -მაგიჟებ(ვაკო)ვნებიანი ხმით ჩამჩურჩულა -ვსო გაჩერდი(ვაკო)გამირიმა და კიდე ერთხელ მაკოცა ყელში -ჩემი ცელქი(ვაკო)გაეღიმა -ჩემი გარყყვნილი(მე)მეც გავიღიმე ოდნავშემიყვარდი სულელო(ოცამეჩვიდმეტე თავი)
-მიყვარხარ(მე)ვუთხარი ღიმილით და ყელში ხმაურიანად ვაკოცე -მეც მიყვახარ(ვაკო)ჩემი საქციელი გაიმეორა და ცემს ყელს დაეწაფა.ნეტარედ მკოცნიდა და არც ფიქრობდა გაჩერებას.მეც ვეღარ ვაზროვნებდი რას ვაკეტედბი და მის თმებში დავაცოცებდი წვრილ თიტებს.ყელიდანშემიყვარდი სულელო(ოცდამეთექვსმეტე თავი)
ცოტახანი გაჩუმდა ჩემი მოუსვენარი მაგრამ ხუთ წუთში ისევ სავარძელზე ცქმუტვა დაიწყო.მე მხოლოდ გავიღიმე მაგრამ მისგან შეუმჩნევლად და ისევ გზას გავხედე.ხო რაც შეეხება სად მიმყავდა ეს მოუსვენარი დაუკცე ჩემი გოგო,ამას ჯერ თქვენ გეტყვით მერე თათიას.ესეგი ესშემიყვარდი სულელო(ოცდამეთხუთმეტე თავი)
-როდის შევძლებ მის ნახვას?(მე) -შეგიძლიათ შეხვიდეთ ოღონდ ძალიან ნუ გადაღლით(ექიმი) -კარგით გმადლობთ(მე) ექიმმა მხოლოდ თავი დაგვიქნია და გრზელ დერეფანს გაუყვა. -შევალ(მე)ბავშვებმა უხმოდ დამიქნიეს თავი და მეც სწრაფად და ჩუმად შევედი პალატაში.ჩემსტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.