დედა ქალაქი (სრულად)

ვუყურებდი თბილისის ქუჩებს და კიდევ უფრო ვიჟღინთებოდი მის მიმართ ზიზღით. არ მესმოდა აქ როგორ უნდა მეცხოვრა. ერთხელ ხომ გამოვცადე ეს. ერთხელ ხომ გავიცანი თბილისის ნამდვილი სახე... აღარ მინდოდა კიდევ იგივე მეგრძნო... ვუყურებდი მტკვარს, ირგვლივ მოსეირნე

ჩემი ქალაქი

წყნარად მივყვები მეტროს ვაგონებს, ხმას კი არავინ აღარ მაგონებს, აქ ხომ არავინ აფასებს ამ გორებს, აქ ყველა ახალ სკანდალს აგორებს.

მკვდართა ქალაქი

ოდესღაც სადღაც, დიდი ხნის წინათ იყო ალაგი, ნაყოფიერი, ხალხმრავალი, მკვიდრად ნაგები, ახირებული სახელი ერქვა, მკვდართა ქალაქი, ბევრის გონისთვის რთული იყო მისადაგებად.

ქალაქი ბინძურია

არ გინდა არ გახვიდე გარეთ ქალაქი ბინძურია ყველა სუნთქავს და აბინძურებს როგორც შეუძლია სტროფებს იწერს სხვის წიგნიდან განა სწავლობს იქონიოს ხელში რათა წიგნურობა მოგასწავლოს,

თანამედროვე ქალაქი

სიყვარულს აზრი ეკარგება სიცოცხლის ხალისი ქრება. ბედნიერების იმედი იკარგება. სამყაროში მუქი ტონები ჩნდება. სიცილი შეცვლა სემვამ და ტირილმა სიცოცხლის მალე მოსპობის სურვილმა.

ოცნების ქალაქი

ნებისმიერი ადამიანი თავის წარმოსახვაში ყოველლთვის "ხატავს" იმას რისი ასრულებაც სინამდვილეში უნდა, ოცნებობს ამა თუ იმ ნივთზე ან თუნდაც თავის კეთილდღეობაზე... დღეს 21-ე საუკუნეში როდესაც ყოველი მეორე სახლიდან ბავშვის ან ქალის კივილის ხმა გამოდის

ჩრდილების ქალაქი (სრულად)

ქალაქ ცენტრალიაში ნისლივით დაძრწოდა კვამლი,რომელსაც ქალაქის ყველა კუთხე-კუნჭული შეევსო. ირგვლივ უცნაური სიჩუმე იდგა,ლამპიონის შუქით ოდნავ განათებულ გზაზე,ვიღაცის ჩრდილი დაეფინა. წითელი მერსედესიდან გადმოსულმა ბიჭმა ქალაქი გაოცებით მოათვალიერა და