ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეექვსე)

-დიდი გოგო გაზრდილხარ-იმდენი ცინიკურობა ჩააქსოვა სიტყვებში რამე ბლაგვი საგანი,რომ მქონოდა არც დავფიქრდებოდი ისე ჩავარტყამდი -თქვენ ბავშვად გეკუთვნით ალბათ -ენა ვერ დავიმოკლე მე და რო გავიაზრე რა ვთქვი გული შემეკუმშა ნერვიულობით. ცინიკური სახით

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეხუთე)

-აქ თქვენ ჩემი უფროსი არ ხართ .სამუშაო დრო კარგა ხანია დასრულდა -გავილექსე მე და კედელზე ჩამოკიდულ საათს ავხედე.ისე ჩაეცინა , უფროსწორად გაეცინა ,რომ უფროსის შემხედვარე რამის მეც ამიტყდა სიცილი.„ხვალ ათ საათზე იყავი ტასო სამსახურშიო“ დამიბარა და

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეოთხე)

ამ მომენტში ისეთი ცივი მეჩვენა გაბრიელის ხმა ტანში ერთიანად შემამცივნა. რომ შევნიშნე ჩემ მსგავსად კიბეებზე მოდიოდა მისკენ შევბრუნდი და როგორც ყოველთვის ენა პირში ვერ გავაჩერე. -შეგიძლიათ ლიფტით ჩახვიდეთ.არაა საჭირო ჩემ გამო მერვე სართულიდან ფეხით

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მესამე)

ღრმად ამოვისუნთქე და თვალები მაგრად დავაჭირე ერთმანეთს. „რვა სართული ტასო.რვა სართული“ ვიმეორებდი გულში განწირული. ხელი უნებურად მაგრად ჩავჭიდე ჩემ გვერდზე მდგარ გაბრიელს . ჩემ თავს ისევ ვუმეორებდი დაწყნარდი ტასოთქო .

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეორე)

რა უდროო დროს ვიცი ყველგან მისვლა. „ახლა ისე გახვალ ვერც გაიგებენ“ -გავამხნევე ჩემი თავი და სახელურის ნელა ჩამოწევა ვცადე . უცბათ ჩახველებიც ხმა,რომ გავიგე ერთიანად მივიყინე ადგილზე.რა უდროო დროს ვიცი ყველგან მისვლა. „ახლა ისე გახვალ ვერც გაიგებენ“

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი პირველი)

წვიმიანი დილა იყო . უნივერსიტეტში აუცილებლად უნდა მივსულიყავი თორე დღეს ფეხის გამდგმელი არ ვიყავი სახლიდან ...რას ვიზამთ ასე მომიწია . ჯერ სახლიდან ძლივს გავედი , მერე უნივერსიტეტიდან ნერვებ მოშლილი წამოვედი რაღაც დებილობაზე მიმიყვანეს . „ნეტა