ახალი წელი შემოვა ხვალე

საოცდათერთმეტდეკემბერო ლექსი... *** თუ გრძნობ თითქოს ერთი წელი გადის, მაშინ გგონია სამყარო ცვალე სრულ სიჩუმეში შემოდის თავად, ახალი წელი იწყება ხვალე.

ჩვენ ამ ქალაქში

შენ კი დადიხარ ქუჩა-ქუჩა და ისევ ფიქრობ, რამ შეგვაძულა ერთმანეთი ამდენად მშვიდად, როცა ყველაფერს სიყვარული გვერჩივნა თითქოს, მაგრამ ჩვენს გრძნობებს ამ ქალაქში ვერავინ მიხვდა. სისულელეა ,ჩემო კარგო, ვის დააჯერებ, რომ ტკივილია ყველა სტროფის ყოველი

აბრეშუმის თმა 1

....კანისფერი,მხრებზე გადასული,წელში გამოყვანილი,მომდგარი მუხლამდე კაბა,ხაზს უსვამდა მის ლამაზ თეძოებს,სავსე მკერდს.მოშიშვლებულ წელს ნაწილობრივ უფარავდა გრძელი შავი,აბრეშუმის თმა.. ბავშვური სახე,ყავისფერი მოციმციმე თვალები,თეთრი სახე და სისხლივით

ვინ დამიჯერებს?!

ვინ დამიჯერებს, რომც ვაღიარო: __რომ მე არასდროს მდომებია ასეთი სევდიანი ლექსების წერა, რომ არასდროს მდომებია მქონოდა "სევდიანი პოეტის" სახელი, რომ არასდროს მდომებია მქონოდა უმაღლესი განათლება, რომ არასდროს მდომებია მქონოდა საკუთარი პროფესია, რომ

საახალწლო კოცნა (სრულად)

-სად წავალთ?-ხუთი წუთის შემდეგ თავს მაღლა ვსწევ და ჰორიზონტს ვუყურებ,მერე მას ვაკვირდები. -სადმე.. -ეგ როგორ? -განა შენც სადმე არ მიდიოდი? -სადმე..სადმე..-ვიმეროებ ჩუმად და საზურგეს ვეყრდნობი. -მოვედით...-აჩერებს და მანქანიდან გადმოდის.

ოცნებიდან რეალობაში

მაღვიძარა დილის ექვს საათზე დარეკა. აუ როგორ მეძინება, არა ნახევარი საათი კიდევ უნდა წავუძინო ჯერ არ მაგვიანდება, გავიფიქრე და ისე, რომ ზემოთ არ ამიხედავს მაღვიძარას გამორთვა დავაპირე. უეცრად ხელში საშინელი ტკივილი ვიგრძენი და ამან საბოლოოდ

ლამაზთვალება (თავი 1)

- აუ წავიდეთ რა რა იყოტ რა უფ (მე) - არ გვინდა ჩევნ ზღვაზე და შენ თუ გინდა წადი (ელა-ჩემი დედინაცვალი) - აუ გიი წავალ რა მე გთხოვ და ისეთი თვალებით შევხედე შეუძლებელი იყო არ დამთანხმებოდა როგორც თვითონ ამბობდა ხოლმე ;დდ (მე)

Не уходи! остаться

ყველაზე საშინელი მონატრებაა,იყო მის გვერდით და აცნობიერებდე,რომ ის არასოდეს იქნება შენი!ყველაზე საშინელი მონატრებაა,იყო მის გვერდით და აცნობიერებდე,რომ ის არასოდეს იქნება შენი!ყველაზე საშინელი მონატრებაა,იყო მის გვერდით და აცნობიერებდე,რომ ის

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (II თავი)

- არ მინდა გაყოლა გაგიყვანოს შენ აქედან როგორ წახვალ. -არ მინდა გაყვანა ჩემითაც გავალ...-ანასტასიამ თვალები გადაუტრიალა მაგრამ რიტამ ლოყები დაუკოცნა და ჩასჩურჩულა ჭკუითო... ძალიან ბევრი კაბა მოიზომა ვიკოს დაარბენინება აქეთ-იქით,მაგრამ არც ჩვენი

რა იქნებოდა... (9)

სახლში დაბნეული შევედი, არვიცი რა რეაქცია მქონდა,მიხაროდა,მტკიოდა,მწყინდა თუ რას ვგრძნოდი საერთოდ,თუმცა ფაქტი ერთი იყო,რომ ჯერ კიდევ ვერ აღვიქვამდი გიოს ისე როგორც ბიჭს, ძალიან რთული იყო,ასე უცებ ის მეგობრობა დამევიწყებინა,ლუკა ტელევიზორთან იჯდა და